Czwartkowe cytaty #9

„Ludzi nie kocha się za to, że są doskonali, tylko pomimo to, że tacy nie są.”

Jodi Picoult - Bez mojej zgody

51) Weronika postanawia umrzeć

Jak często zastanawiamy się, czy nasze życie jest takie, jakbyśmy chcieli? Żyjemy często tak, aby nie wyróżniać się z tłumu, robić to, co inni od nas oczekują. Robimy to, co uchodzi za normalne, unikamy szaleństwa. Przyzwyczajamy się do tego, co jest wokół nas. Ludzi odmiennych bierzemy za wariatów. Nie chcemy znać kogoś innego. Lubimy codzienność i poukładane życie. Ale czy na pewno tego chcemy? W końcu znudzi nam się monotonia.

Tak samo, jak któregoś dnia znudziła się Weronice...

I wtedy postanowiła z tym skończyć. Na zawsze. Nie ze względu na biedę, problemy, czy brak szacunku. Po prostu. Bez powodu. Z nudy. Targnęła się na własne życie. Ale przetrwała. Nie umarła. Jeszcze nie. 

Trafiła do Vilette - szpitala psychiatrycznego. Miejsca dla osób innych, szalonych. Dla tych, którzy nie chcieli żyć między ludźmi, którzy ich nie rozumieją. Ludzi, którzy uważają ich za gorszych. I tutaj zaczyna rozumieć, kim naprawdę jest Weronika. Kim była, a kim chce być. Weronika postanowiła umrzeć. A teraz chce żyć.

Książek coraz więcej, miejsca coraz mniej

I znowu przybywam do Was z moimi wielkimi "mądrościami". Głównie dla tego, ze recenzja dopiero w przygotowaniu... Pisanie takich postów sprawia mi ogromną przyjemność, a czytanie Waszych komentarzy - jeszcze większą. Byłabym wdzięczna, jeśli dalibyście mi jakieś pomysły na tego typu notki ^^ Dzisiaj wybrałam taki temat:

Co zrobić z nadmiarem książek?

Własnie... Czyli jeden z największych problemów mola książkowego. Wiadomo, że każdy czytelnik pragnie mieć wiele świetnych książek na swojej półce. Tu się dostanie na jakąś uroczystość, tutaj znajdzie się ciekawy tytuł w księgarni, a tu się wygra w konkursie. Pytanie brzmi co z nimi teraz zrobić? Po jakimś czasie półki odmawiają przyjęcia nowych członków. Na pewno niektórzy z Was mają małe mieszkanie (jak choćby ja) i nie ma nawet zbyt dużo miejsca na regał.

Ile stron?! O nie...

Cieszę się, że moje mądrości dotyczące paranormalów się Wam podobały. ^^ Zachęcona postanowiłam poruszyć kolejną (nie)ważną kwestię. Więc jeśli temat Was interesuje, to przeczytajcie i migiem skomentujcie.

Czy przed przeczytaniem książki patrzycie na jej grubość?

Są książki cieniutkie i te nieco grubsze. Znam wiele osób, które gdy patrzą na pozycję z trzystoma stronami robią wielkie oczy: "Ty to przeczytasz?!". Już nawet nie chcę mówić o niechęci nastolatków do książek, które mają tych stron dwa razy więcej. Pewnie większość by na taką nawet nie spojrzała. Chociażby była nie wiadomo jak ciekawa.

Czwartkowe cytaty #8

Niech mi się ktoś tylko warzy przeczytać i nie skomentować. Komentujcie, wybierajcie swoje typy, piszcie swoją opinię! Może z którymś cytatem się nie zgadzacie? 

„Bo są dwa rodzaje bólu, Oskarku. Cierpienie fizyczne i cierpienie duchowe. Cierpienie fizyczne się znosi. Cierpienie duchowe się wybiera.” 

Éric-Emmanuel Schmitt - Oskar i pani Róża

49) Requiem

Nie da się już ukryć faktu, że Odmieńcy istnieją. I że chcą walczyć. O wolność, o miłość. Rewolucja opanowała już cały kraj. I tym razem będzie trudno ją stłumić. Państwo próbuje dosłownie zlikwidować wszystkich przeciwników remedium. Brutalnie tępią ludzi, którzy wybrali wolność. Wchodzą do Głuszy... Ale nie mają pojęcia ilu mają wrogów. Jest ich coraz więcej. Zaczyna się prawdziwa wojna. Nie ma kompromisów. Wygra tylko jedna strona. 

"Zburzcie mury!"

Trzecia część trylogii "Delirium"... Czego się spodziewałam? Przede wszystkim, że nie będzie tak kiepska jak "Pandemonium". Chciałam zaskoczenia! Wojny, emocji, wartkiej akcji... Mimo licznych wad serii chciałam wiedzieć, jak to się skończy. Nie, nie chodzi mi o związek Leny. To akurat mi wisiało (choć byłam w teamie Juliana). Oczekiwałam rozwoju wydarzeń i powalającego zakończenia. Może miałam nieco za wysokie wymagania? Bo nie powinnam mieć takich oczekiwań względem tak, powiedzmy sobie szczerze, prostego czytadła.

Paranormal romance, czyli ja nie mogę...

Dzisiaj chciałabym poruszyć (jednorazowo) interesujący mnie bardzo temat. Robię to z dwóch powodów: blog nie może świecić pustkami i jestem ciekawa czy się ze mną zgadzacie ^^ A więc...

Co myślicie o książkach z gatunku paranormal romance?

Jeśli ktoś jeszcze nie wie (w co wątpię) jaki to gatunek - tak jakby połączenie historii miłosnej ze światem fantastycznym, zmyślonym. Najczęściej wygląda to tak: zwykła dziewczyna zakochuje się w chłopaku "z nie z tego świata". Jeśli o mnie chodzi, przeczytałam już kilka książek tego typu, m.in. "Delirium", "Klątwę tygrysa", czy "Ever". Moim zdaniem są to proste czytadła odmóżdżające, jeśli nie ma się ochoty na bardziej ambitną literaturę.

47) Jane Eyre. Autobiografia

Chralotte Bronte to angielska pisarka żyjąca w XIX wieku. Razem z siostrami Emily Jane i Anną pisały od dzieciństwa. Chyba każdy choć raz spotkał się z twórczością sławnych sióstr Bronte. Tym razem przyszła kolej na mnie.

"Nic tak nie uszczęśliwia człowieka jak poczucie, że się jest kochanym przez bliskich i że obecnością swoją sprawia się im przyjemność.”

Jane Eyre straciła rodziców jako dziecko. Trafia do domu brata swojej matki. Nienawidzi jednak swojej ciotki, która traktuje ją jak przedmiot. Przy pierwszej nadarzającej się okazji wysyła ją szkoły dla sierot w Lowood, gdzie dziewczyna spędza osiem ciężkich lat. Po zdobyciu wykształcenia zatrudnia się w domu pana Rochestera jako nauczycielka dla jego podopiecznej - Adelki. W niedługim czasie Jane zakochuje się bez pamięci w swoim chlebodawcy.

Czwartkowe cytaty #7

„To bzykanie coś oznacza. Takie bzyczące bzykanie nie bzyka bez powodu. Jeżeli słyszę bzykanie, to znaczy, że ktoś bzyka”

Alan Alexander Milne - Kubuś Puchatek

46) Krąg

Czy ktoś z Was kiedykolwiek wierzył w zjawiska nadprzyrodzone? Czy braliście pod uwagę, że część tych wszystkich bajek jest prawdziwa? Czy wyobrażaliście sobie, co by było, gdyby magia jednak istniała? 

Sześć dziewczyn, które wcześniej nie miały ze sobą nic wspólnego, spotyka się w czasie krwistoczerwonej pełni księżyca w opuszczonym parku rozrywki. Zaprowadziła je tam tajemnicza siła, której nie mogły się oprzeć. Zaczynają rozumieć, że coś jest nie tak. Muszą przyjąć do wiadomości, że tajemnicze moce są i połączą je. Na zawsze. W kręgu.
Minoo, Rebecka, Vanessa, Ida, Anna-Karin, Linnea. Od tej chwili nierozłączne. Sześć czarownic, które musi stawić czoła zagrożeniu krążącemu nad Engelsfors. Kto stoi za "samobójstwami" w szkole? Skąd pochodzą dziwne, specjalne zdolności? Czym jest tajemniczy głos?

45) Papierowe miasta

Zacznę, jak pewnie wielu, wielu recenzentów - po przeczytaniu "Gwiazd naszych wina"... Ale jak nie chce porównywać tych dwóch, zupełnie odmiennych dla mnie książek. Więc zapomnę na chwilę o wielkim bestselerze tego autora, aby móc skupić się na "Papierowych miastach".

„Możesz się przekonać, jakie to wszystko jest sztuczne. Nie jest nawet na tyle trwałe, by je nazwać miastem z plastiku. To papierowe miasto.”

Quentin Jacobsen. Margo Roth Spiegelman. Dwie zupełne inne osobowości. Dwie zupełnie inne osoby. Jako przyjaciele z dzieciństwa natknęli się na coś, co każdemu odmieniło życie na swój sposób. Margo - odważna, odmienna, tajemnicza, żądna przygód. Q - zwykły, przeciętny, przyzwyczajony do swojego monotonnego życia. Nagle dziewczyna wciąga go w swój plan, wręcz intrygę. Przychodzi do niego w nocy przez okno, przebrana za nindżę. Po nocy pełnej przygód... znika. Ale Q jest przekonany, że niezwykła Margo Roth Spiegelman zostawiła dla NIEGO wskazówki. Jest przekonany, że ona chce, by ją odnalazł. Więc ją szuka...

Coś/ktoś na każdy miesiąc

A dzisiaj... Nowa zabawa blogowa, stworzona przez Liss Carrie! Oto co pisze o niej sama autorka:

"W tym rankingu chodzi o to, aby dopasować książkę, film, osobę do danego miesiąca w roku, w zależności od tematu. Po prostu piszecie co lub kto kojarzy Wam się z danym miesiącem.
Aby wziąć udział w zabawie trzeba tylko stworzyć ranking, napisać mi o tym pod postem z rankingiem na dany temat, abym mogła Was dopisać do listy. Miło by było, gdyby ktoś podlinkował obrazek z nazwą zabawy adresem mojego bloga :)"

44) Wszystko tylko nie mięta

Poznajcie rodzinę Gwidoszów! Rodzinę, w której kot ma na imię Pies, a pies (ten prawdziwy) to Łapa. Rodzinę, w której wszystko co błahe ma znaczenie i często są przeprowadzane rozmowy o niczym. W której jednym z największych przyjaciół domu jest pani psycholog, a matka zmienia zainteresowania jak rękawiczki, gotując przy tym tylko zdrowe jedzenie. Witajcie w domu, w którym porządek nie ma miejsca. Witajcie u Joasi, Mariusza, Malwiny, Kuby, Marysi, Łapy i Psa! Tutaj na prawdę trudno się nudzić.

Kuba i Milena pragną mieć swoją drugą połówkę. Kuba podrywa każdą dziewczynę, a Milena się głodzi. Obydwoje nie wiedzą, co to tak naprawdę miłość. Czy w końcu się dowiedzą? I ile w tym czasie popełnią błędów? Dobrze, że mają ludzi, na których pomoc zawsze mogą liczyć.

Ewa Nowak to (jak pewnie wiecie) autorka książek dla młodzieży o młodzieży. Opisuje problemy nastolatków i ich uczucia. "Wszystko tylko nie mięta" to pierwsza część kochanej serii miętowej.

43) Pandemonium

Czemu sięgnęłam po "Pandemonium"? To proste. Chciałam się dowiedzieć, co było dalej. Czy Alex przeżył i co z Leną? Choć "Delirium" nie zaliczam do najlepszych powieści, to zaintrygowała mnie. Miałam ochotę na więcej. Na ciąg dalszy walki z remedium. 

Poznajcie nową Lenę. Ta stara została już pochowana w czasie przejścia przez ogrodzenie. W czasie wejścia do Głuszy. Gdy straciła Alexa. Teraz zaczyna się dla niej nowy etap. Straciła wszystko, co kochała. Ale jest wolna. Z całego serca nienawidzi tamtego świata, tego, w którym przyszło jej żyć tyle lat. Wraca tam jednak znowu, aby spełnić swoje zadanie. Wtedy poznaje Juliana. I jej życie znów nabiera kolorów. Nie chce być już TĄ Leną. Chce wrócić do tego, co utraciła. Chce znowu być szczęśliwa.

Podsumowanie lipca

Wakacje... miałam duuużo czasu na czytanie. A że nigdzie nie wyjeżdżałam, to była moja główna rozrywka. Z końcowego wyniku jestem zadowolona. Przeczytałam 10 książek. Dla mnie to już sporo. Do tego w tym miesiącu dostałam czytnik Kindle 5, z którego jestem niezwykle zadowolona. Ach... A myślałam, że nic nie może się równać z wersją papierową. Oczy nie bolą, jest malutki i poręczny, dobry obraz, łatwa obsługa... Jeśli ktoś nie może się zdecydować na kupno, to mogę zapewnić, że to świetny wynalazek. I do tego nie taki drogi, jak jeszcze dwa lata temu.

Czwartkowe cytaty #6

Ciesze się, że polubiliście te moje cotygodniowe cytaty! W takim razie i dzisiaj mam dla Was ich trochę.

„Przyjacielu, jeśli będzie ci dane żyć sto lat, to ja chciałby żyć sto lat minus jeden dzień, abym nie musiał żyć ani jednego dnia bez ciebie.” 

Alan Alexander Milne - Kubuś Puchatek