Pytania bez odpowiedzi: Ile książek czytać na raz? - a więc o czytelniczej rutynie i niemocy.

Nie powinno mnie tu być. W tej chwili powinna grzecznie pisać esej na polski albo uczyć się do sprawdzianu z WOSu, ewentualnie szykować projekt na historię, przygotowywać prasówkę, uczyć się do "matury ustnej" z polskiego albo odrabiać prace domowe. Ale nie, mądrą Marzenkę akurat wtedy bierze chętka na pisanie, kiedy nie ma na to absolutnie czasu. Jestem na siebie tak zła i tak bardzo czuję się zrezygnowana jutrzejszym powrotem do szkoły (no wiecie, majówka i matury dały mi trochę wolnego), że wyleję to wszystko na Was, drodzy czytelnicy, tworząc notkę inspirowaną moimi ostatnimi czytelniczymi wahaniami nastroju, jeśli coś takiego w ogóle istnieje. 

Od grudnia aż do maja towarzyszyło mi niezwykle przyjemne uczucie ogromnej chęci czytania. Każda książka sprawiała mi mnóstwo frajdy, dawała całe tony uciechy. Na blogu miałam okres "rozkwitu", ciągle coś tam pisałam i publikowałam, zorganizowałam nawet rozdawajkę, nawiązałam nowe współprace recenzenckie. Wciągnęłam się w książkowy świat tak jak na początku mojej blogowej kariery. I to było naprawdę, naprawdę niesamowite! Każdemu blogerowi życzę takiego zapału do pisania i czytania. Niestety po czasie książkowej euforii przyszło znużenie, zniechęcenie, nawał obowiązków, a wszystkie chęci uleciały niczym bańka mydlana czy coś w tym stylu. Co zabiło we mnie pasję? Co sprawiło, że znów ciągnie mnie bardziej do odmóżdżania się przed telewizorem i malowania paznokci? Pozwólcie, że Wam o tym opowiem. 

Zaczęło się od egzemplarzy recenzenckich. Przyszło do mnie kilka naprawdę fenomenalnych pozycji, które bardzo, bardzo chciałam przeczytać. No i zrecenzowałam pierwszą, drugą, trzecią książkę, a potem złapałam się na tym, że nie mam ochoty czytać teraz kolejnej pozycji od wydawnictwa - na półce w końcu czeka od dawien dawna Wiedźmin, którego zdążyłam jedynie zacząć, jest też Czerwona Królowa, którą tak chciałam poznać i chęć odświeżenia sobie Dziecka piątku i Cyrku nocy, później Zakon mimów, drugi tom Łabędziego śpiewu i Z otchłani Kossak-Szczuckiej. Zaczęłam czytać kilka książek na raz i przestałam wyrabiać na zakrętach. Typowy przypadek - czytanie z obowiązku a nie z przyjemności, byle szybko skończyć, byle zacząć kolejną książkę. W ten oto sposób straciłam zapał do czytania. "Pomogły" mi w tym także liczne obowiązki szkolne... 

Wiecie, jak to jest - czym więcej mamy do zrobienia, tym bardziej próbujemy wszystko zbagatelizować. odłożyć na bok do zrobienia na "później", na "kiedyś". Ile ja miałam planów na majówkę! Tyle nauki, sprawdzianów, projektów, a ja co? Niemal cały tydzień zmarnowałam na doskonałe nicnierobienie (blogger mi nie poprawił! To takie słowo istnieje?!). A potem w czwartek nagłe olśnienie - dziewczyno, ty się nie wyrobisz! I panika, planowanie i... eee tam, zdążę, luzik arbuzik. Bloga też nieco olałam, o czytaniu już nie mówiąc. Czuję się taka (chciałam napisać beznadziejna, ale to by brzmiało jak użalanie się, a ja nie chcę się użalać, bo potrafię się tylko z siebie śmiać. Takim organizatorskim antytalentem trzeba się po prostu urodzić!) zrezygnowana i rozleniwiona, że chyba powrót do szkoły, naprawdę, nie wierzę, że to piszę, mi się przyda. Plask w jeden policzek, drugi, tu kartkóweczka, tu jedyneczka i od razu się otrząsnę! 

A tak serio, kończąc gadaninę o sobie i wracają do tematu, pamiętajcie o jednym - nie zmuszajcie się do czytania (chyba że to lektura), bo nie wyjdziecie na tym korzystnie. Nie zaczynajcie też czytać zbyt wielkiej ilości książek na raz, bo się nie wyrobicie, zaczniecie zapominać, co się gdzie działo, jakie imiona mieli bohaterowie. I ograniczajcie, jak się tylko da, egzemplarze recenzenckie, wybierajcie tylko takie, która najbardziej Was interesują. Z prostego powodu - nic tak nie zniechęca do czytania jak przymus. A mówię to wszystko z własnego doświadczenia, bo choć przywitałam naprawdę dobre książki od wydawnictw (została mi tylko jedna, ale i tak...), to najzwyczajniej w świecie nie mam ochoty ich czytać. Taka smutna prawda. 

Jeszcze jedno - ustalanie sobie kolejności czytania nie ma najmniejszego sensu. Nie dość, że prawdopodobnie nic z tego nie wyjdzie, to jeszcze bardziej zniechęci Was do książek. Nie możemy przewidzieć, na co w danej chwili będziemy mieć ochotę - na kryminał, romans, czy fantastykę. Porzućmy plany! Najlepiej zdać się na instynkt, sięgać po książki, na które właśnie teraz mamy ochotę. Masz na półce tuzin nieprzeczytanych pozycji, ale jakoś do żadnej Cię nie ciągnie? Idź do biblioteki albo księgarni i weź coś, co akurat Cię ciekawi! 

Myślę, że gdy minie ten tydzień, zacznę powoli wychodzić na prostą - i w szkole, i na blogu, a przede wszystkim w kwestii czytania. Tylko chęci tak bardzo brakuje! Jakiejś inspiracji! Zostaje mi tylko spiąć poślady i wziąć się do roboty. Trzymajcie kciuki! Żegnam się z Wami z przestrogą na ustach - nie zostawiajcie niczego na ostatnią chwilę, bo skończycie jak ja. Na blogu mogą być teraz zastoje, ale mam nadzieję, że mi to wybaczycie. Do napisania!