W pogoni za... nowością!

Ostatnio jakoś dziwnie gnam za tym, co w blogosferze modne, co w blogosferze wszyscy robią, co czytają, o czym piszą... i nagle zdałam sobie z tego sprawę. I tak sobie myślę: "Po co to wszystko! Dziewczyno, więcej czasu spędzasz przed komputerem, niż przed książką!". Próbowałam sobie jeszcze wmówić, że to nieprawda, ale po dłuższym zastanowieniu doszłam do wniosku, że warto by było o tym napisać.

Na blogach roi się od książkowych zapowiedzi, wszyscy chcą współpracować z wydawnictwami, zapełniać swoje regały nowymi "przyjaciółmi". Dlaczego? Czasem wydaje mi się, że niektórzy blogerzy piszą tylko po to, aby... mieć. Zaczynając od satysfakcji, kończąc na egzemplarzach recenzenckich, nowościach wydawniczych oraz dużej liczbie obserwatorów i komentarzy. W tym całym wirze zapominamy, co tak naprawdę kochamy w książkach, dlaczego czytamy, dlaczego prowadzimy bloga. 

Bloga założyłam, ponieważ... kocham czytać i lubię dzielić się moją opinią z innymi. Nigdy nie zwracałam uwagę na to, czy czytam książki nowe, czy stare, własne, czy z biblioteki. Nie miało to dla mnie najmniejszego znaczenia, do czasu. Niedawno zaczęłam zwracać uwagę, marzyłam o nowych współpracach, nowych książkach, obmyślałam, jak by tu zapełnić swoje regały. Więcej czasu spędzałam na LC i na blogach sprawdzając, co chcę czytać, niż po prostu czytając. Nie sądzicie, że to chore? Co za różnica, ile książek mamy na półkach? Czemu tak bardzo zależy nam, aby nadążać za nowościami? Nie możemy po prostu dać się pochłonąć lekturze? Wejść do biblioteki, powiedzieć sobie: "Tę przeczytam!", wziąć ją i marzyć? Czemu wszystko tak kalkulujemy?

Ludzka natura już chyba taka jest, że chcemy mieć zawsze WIĘCEJ. Nie ważne czego. Byleby się rozwijać i ciągle dostawać coś nowego. Doznać czegoś innego. Chyba dlatego właśnie chcemy nadążać za modą. Dlatego zamiast wypożyczyć książkę z biblioteki, wolimy dostać ją od wydawnictwa, czy sobie samemu ją kupić. Czytamy ją raz, stawiamy na półkę i zachwycamy się: "O! Jak dużo mam powieści! Jaka piękna biblioteczka!". A do ilu z tych książek wróciliście po jakimś czasie? Oczywiście, widok półki zapełnionej od góry do dołu cieszy oko każdego książkowego mola i nie mówię, żebyśmy od razu przestawali gromadzić nasze skarby. Ale wszystko z umiarem. Chyba własnie o tym zapominamy. 

Stwierdziłam, że postaram się więcej czytać, a mniej zastanawiać się nad ty, co czytam. Kiedyś byłam z tym szczęśliwa i wierzę w to, że nadal mogę do tego powrócić, jak myślicie? Kocham zapach starych książek z biblioteki, kocham tam chodzić i wybierać! Nie zależy mi na tym, aby być na bieżąco z nowościami, zapowiedziami itd. Nie to jest najważniejsze. Liczy się wartość przeczytanej lektury, nie jej data wydania, nie to, czy leży na naszej półce! A bloga piszę nie po to, aby mieć obserwatorów, ale po to, aby dzielić się z Wami moją opinią, aby móc się uczyć nowych rzeczy!

Z podsumowań miesięcznych nie rezygnuję, choć miałam taki zamiar. Lubię widzieć, co przeczytałam. Proszę, nie bierzcie mnie po tym poście za staroświecką wariatkę, chociaż... może własnie nią jestem? :) Ach, wyraziłam swoją opinię, możecie się z nią zgadzać lub nie. Proszę Was o szczere komentarze i wyrażenie własnego zdania. Może ktoś z Was ma podobne odczucia do moich? Gnacie za blogowo-książkową modą? Czy, tak jak ja, trochę się w tym wszystkim zapomnieliście? 

Pamiętajcie - najważniejsze, żeby w tym cały blogowym szaleństwie nie stracić tego, co kochamy w literaturze i czytaniu! Żeby nie zapomnieć o swoim własnym zdaniu, swoich własnych odczuciach i stylu. Precz z chłodną kalkulacją i pogonią za tym, co modne!