Pełne nieskładnej paplaniny podsumowanie stycznia!

Oto nadszedł ostatni dzień pierwszego miesiąca roku 2016! Jak się z tym czuję? Czas płynął mi jakoś dziwacznie, niby szybko, a jednak w tempie żółwia. Udało mi się spełnić kilka moich miesięcznych postanowień, z czego bardzo się ciesze, jednak były też takie, które zakończyły się sromotną klęską (choćby regularna nauka języków, odrabianie prac domowych, czy pójście do tego głupiego fryzjera, - ciągle o tym zapominam!). Z wyników książkowych jestem jednak naprawdę, naprawdę zadowolona, o czym już śpieszę pisać! 

Czego nie robić w obecności trupa i czym są małpie kręgi? (+ Nowy wygląd bloga!)

Bywają chwile, w których czujemy się panami świata. Wszystko jest na wyciągnięcie ręki, wszystko wydaje się tak proste. Otaczająca nas rzeczywistość jest piękna, cudowna i szczęśliwa, a kolejne dni płyną przyjemnie i bez przeszkód. Wydaje się nam, jakby uchylona nam rąbka nieba, uśmiechamy się i próbujemy jak najlepiej wykorzystać czas. A potem wpadamy w dół. Świat staje się padołem łez i smutku, wszystko odwraca się przeciwko nam, odechciewa się żyć, chodzić i normalnie funkcjonować, a do głowy przychodzą depresyjne myśli. Z niczego nie potrafimy czerpać radości. I tak na zmianę - chwile szczęścia przeplatają się z beznadzieją i cierpieniem. Powodzenie z porażkami. W kółko i w kółko, z jednej fazy w drugą. Niepowstrzymana huśtawka nastrojów. Jedni potrafią swoje silne uczucia i emocje okiełznać, inni szarpią się pomiędzy skrajnymi stanami. Czy w ten sposób świat dąży do równowagi? Czy człowiek może znaleźć prawdziwe szczęście? 

O pewnym programie radiowym, o życiu bez głowy i chłopcu udającym Scooby'ego

Wyobraź sobie niezwykle ciepły dzień. Wracasz ze szkoły. Rzucasz plecak na podłogę i wołasz do domowników: "Wróciłem!". Ale nie ma odpowiedzi. Tylko telewizor gra znaną kreskówkę, a przed nim siedzi mały chłopiec. Zostajecie tylko ty i on. Nie wiadomo na jak długo. Bez środków na utrzymanie, sami w pustym mieszkaniu. Dwójka dzieciaków zostawiona losowi. A przecież jeszcze rano była tu wasza matka. Czy coś jej się stało? Czy miała wypadek? Czy dalej żyje? Dni mijają, a odpowiedzi dalej nie ma. Decyzja, co robić i czy powiadomić opiekę społeczną albo policję, oraz odpowiedzialność za tego małego brzdąca siedzącego przed telewizorem spada na ciebie.

Obraz przedstawiający rozkład ludzkiej duszy i powieść (nie)pozbawiona moralności

Bywają ludzie, którzy wywierają często mimowolnie, ogromny wpływ na innych. Ich sposób mówienia, pewność własnej racji i umiejętność przekonywania sprawiają, że potakujemy głową na ich słowa i teorie. Zabieramy do siebie cząstkę ich samych, myśląc, że sami wyrobiliśmy sobie opinie. W pewien sposób dajemy sobą manipulować, zmieniać własny charakter. I tak jak wpływ przyjaznych nam osób może być zbawienny i dobry, tak osób mających poglądy zgoła nieoprawne, są w stanie zasiać w nas ziarno zła oraz nieszczęścia.

"Wyspą każdego człowieka, Jean Louise, jego wartownikiem, jest sumienie."

Największy literacki powrót XXI wieku!

Kontynuacja zachwycającego Zabić drozda!

Powieść, którą musiałam przeczytać!

Gdy na różnorakich portalach pojawiły się pierwsze wzmianki o premierze Idź, postaw wartownika, przeżyłam prawdziwy szok. Jak to, po tylu latach?! Dalszy ciąg kochanego, pięknego i perfekcyjnego Zabić drozda? Wiedziałam, że przeczytam, choć obawiałam się nieco zawodu, a może raczej tego, że powieść pisana z punktu widzenia dorosłego Skauta nie będzie już taka sama. Jednak ze strony na stronę samoprzylepnych karteczek przybywało, a mój uśmiech stawał się coraz szerszy. 

Filmy, filmy, filmy po raz kolejny...

Moi drodzy, jako że ostatnio (i trochę mniej ostatnio) obejrzałam mnóstwo filmów, postanowiłam podzielić się z Wami częścią z nich. Gdybym chciała opisać je wszystkie to najprawdopodobniej zanudziłabym Was na śmierć, więc reszta pojawi się w kolejnej odsłonie. Są to naprawdę przeróżne pozycje, więc mam nadzieję, że coś dla siebie wyłuskacie, a o niektórych z tych filmów na pewno już słyszeliście. No to do dzieła!

Klikając w tytuł filmu przeniesiecie się na stronę filmwebu, gdzie możecie sobie nieco o filmie poczytać i obejrzeć zwiastun. 

K-Pax (2001)

"MIŁOŚCI jako takiej nic a nic nie szkodzi. Miłość JEST."

Miłość. To słowo tak pięknie komponuje się z najnowszą powieścią Małgorzaty Musierowicz (o jakże zacnym tytule oznaczającym, jak tłumaczy nam sama autorka, słabostkę lub, jak mówi dalej ustami Ignacego Grzegorza, od łacińskiego flebilis - opłakany). Miłość jest nie tylko wątkiem przewodnim tej uroczej historii, ale też powodem przemyśleń jej bohaterów, a tym samym czytelników. Miłość jest też efektem reakcji zachodzącej w czytelniku podczas czytania tej jakże wspaniałej opowieści, a przynajmniej ja tę książkę obdarzyłam miłością. Zresztą jak całą cudowną Jeżycjadę, serię niepodobną do żadnej innej, piękną, prawdziwą, pełną domowego ciepła i humoru. To seria, która wywołuje uśmiech i westchnięcia, seria, o której można gadać godzinami i godzinami o niej myśleć. To seria niezastąpiona i absolutnie magiczna. A Feblik... Cóż, Feblik jest tylko kolejną arcygenialną jej częścią. 

O ludziach nie znających słońca i deszczu, o locie do Nowej Ziemi i trzystuletnim śnie

Ludzie wysyłają w przestrzeń kosmiczną statek, "Błogosławionego", którego celem jest zaludnienie nowej planety - Centauri Ziemi. Poza załogą na statku znajdują się także uśpieni na trzystuletnią podróż naukowcy i wojskowi, niezbędni podczas lądowania i urządzania życia na nowej planecie. Po Pladze, która miała miejsce setki lat od startu "Błogosławionego" i w której zginęła niemal cała populacja statku, zostaje wprowadzony system Starszych i Najstarszych, czyli przywódców, którzy mają sprawować rządy nad Żywicielami i innymi pasażerami, dbać o porządek i ład oraz prawidłowe funkcjonowanie "Błogosławionego".

Postanowienia, które nie wyjdą i marzenia, które skończą się klęską - plany na 2016

Wiecie, jak to jest... Gdy fajerwerki jeszcze strzelają za oknem a data zmienia się diametralnie z 31.12 na 01.01 i kiedy kolejny rok zaczyna się od nowa, człowieka bierze w posiadanie taka myśl - teraz wszystko się zmieni. Teraz wezmę się w garść! Zrobię to, to, to i to! Jest w sumie w tych płonnych nadziejach coś pięknego i pocieszającego. No bo jednak, przez tę krótką chwilę, chcemy zmian! Co innego, że tak rzadko udaje nam się wytrwać w swoich postanowieniach dłużej niż kilka dni. Ale próbować... zawsze warto.