Filmy, filmy, filmy po raz kolejny...

Moi drodzy, jako że ostatnio (i trochę mniej ostatnio) obejrzałam mnóstwo filmów, postanowiłam podzielić się z Wami częścią z nich. Gdybym chciała opisać je wszystkie to najprawdopodobniej zanudziłabym Was na śmierć, więc reszta pojawi się w kolejnej odsłonie. Są to naprawdę przeróżne pozycje, więc mam nadzieję, że coś dla siebie wyłuskacie, a o niektórych z tych filmów na pewno już słyszeliście. No to do dzieła!

Klikając w tytuł filmu przeniesiecie się na stronę filmwebu, gdzie możecie sobie nieco o filmie poczytać i obejrzeć zwiastun. 

K-Pax (2001)

Połączenie komedii, dramatu, kryminału i filmu psychologicznego - połączenie genialne, znakomite i łapiące za serducho! K-PAX to historia Prota, człowieka, który twierdzi, że przyleciał na Ziemię z innej planety, którą nazywa K-PAX. Trafia do szpitala psychiatrycznego, gdzie próbuje się mu udowodnić, że nie jest kosmitą. Film jest naprawdę świetny i pozostawia widzowi dowolną drogę interpretacji. Otwarte zakończenie. Czy K-PAX w końcu istnieje? Na ogromne brawa zasługuje także gra aktorska. Polecam film każdemu, jest niezwykle pozytywny i oryginalny. 

Zabić drozda (1962)

Będę z Wami szczera - filmy stworzone przed rokiem 2000 jakoś mnie nie zachęcają. Ale gdy tata mi powiedział: obejrzyjmy sobie Zabić drozda, to pomyślałam, czemu nie. Książkę oczywiście czytałam i bardzo, bardzo mi się podobało. Ekranizacja też spełniła moje oczekiwania. Ma w sobie jakiś czarno-biały urok, pokazuje proste, ale piękne wartości. I co jeszcze zasługuje na uznanie - naprawdę świetnie oddaje klimat powieści, wiele elementów pasuje do moich wyobrażeń Maycomb. Warto obejrzeć!

Inni (2001)

Film o duchach? Czemu nie! Inni trzymają mroczny klimat starej rezydencji i tajemniczej rodziny, żyjącej z dala od ludzi. Matka i dwójka dzieci zaczynają zauważać dziwne rzeczy, jakby dom był nawiedzony. Niedługo później odkrywają okrutną prawdę. Film jest niezwykle ciekawy, wywołuje dreszczyk emocji i z pewnością zaskakuje. Końcówka nieco mnie zamroczyła, bo spodziewałam się chyba każdego rozwiązania, ale że... takiego? Polecam, interesujący film i świetna gra aktorska.

Duma i uprzedzenie (1995)

Koooochaaam!!! ♥ Uwielbiam, ubóstwiam, najlepszy miniserial wszech czasów! I pan Darcy, idealny! Brak słów! Piękne! Obejrzałam wszystkie odcinki jednym tchem i ciągle tylko wzdychałam do ekranu. I dobór aktorów! I ten klimat! Ach, trzeba to obejrzeć. M u s i c i e to obejrzeć. 

Adwokat diabła (1997)

Chyba jedyne, co potrafię powiedzieć o tym filmie, to to, że go obejrzałam. No ludzie, klasyka. Kto niby nie zna tego filmu? Muszę przyznać, że jest naprawdę dobry, nie w moim guście, ale mimo to - bardzo dobry. Oczywiście największy atut - Al Pacino w roli diabła. Jak mówiłam, klasyk.

W głowie się nie mieści (2015)

Ostatnio odnoszę wrażenie, że coraz mniej powstaje wartościowych produkcji dla dzieci. Trudno znaleźć coś naprawdę wartego uwagi. I tu nagle takie bum! Animacja Pixara jest inteligentna, błyskotliwa, pomysłowa i prawdziwa. Pięć emocji sterujących życiem Riley rozśmiesza i skłania do refleksji, bo... kurczę, to naprawdę ma w sobie mnóstwo prawdy! Jeśli chcecie się dowiedzieć, co dzieje się w naszych głowach podczas okresu dojrzewania, to warto obejrzeć. ^^

Wielkie oczy (2014)

Nie jestem największą fanką Tima Burtona. Jego animacje są... nieco niepokojące - no wiecie, te dziwne, chude postacie z ogromnymi oczyskami. Nawet Alicja w Krainie Czarów jakoś mnie nie zachwyciła. A mimo to gdy usłyszałam o tej produkcji, miałam ochotę ją obejrzeć, głównie ze względu na pomysł. Film jest w porządku, taka komedia i dramat w jednym, ale odniosłam wrażenie, że w ogóle nie w stylu Burtona. Ale oglądało mi się przyjemnie, choć aktorka grająca główną rolę z niewiadomych przyczyn mnie irytowała. 

Anastazja (1997)

Bajka stworzona n i e  p r z e z  D i s n e y a, a przez 20th Century Fox, to opowieść zaginionej księżniczki Anastazji, oparta na prawdziwej rosyjskiej historii. Długo wstrzymywałam się z obejrzeniem, aż w końcu film zobaczyłam w towarzystwie siostry i młodszego kuzyna. Ciekawa animacja, aczkolwiek grafika nie dorasta do pięt współczesnym produkcjom, zwłaszcza z początku obraz mnie jakoś irytować (co jest oczywiście zrozumiałe - czego chcieć od roku 1997), a głos wokalistki wykonującej piosenki jakoś mnie nie urzekł, wręcz przeciwnie... Mimo to f a j n a bajeczka, warto obejrzeć. 

Rozumiemy się bez słów (2014)

Bardzo, bardzo, bardzo ciekawa, pomysłowa, a momentami nawet wzruszająca komedia o dziewczynie żyjącej w niesłyszącej rodzinie, która marzy o tym, aby... śpiewać. Naprawdę polecam, świetnie się ogląda, można śmiać się i smucić na zmianę. Poza tym aktorka (obiło mi się też o uszy, że występowała w jakimś konkursie wokalnym? Więc chyba bardziej piosenkarka niż aktorka) ma piękny głos, więc wszystkie sceny śpiewane oglądało się z przyjemnością. Francuskie filmy mają w sobie jakiś urok, są takie subtelne, życiowe. 

Wiek Adaline (2015)

No, głowy nie urywa. Film zainteresował mnie ze względu na fabułę (kobieta, która przez wypadek samochodowy się nie starzeje...), ale niczego inspirującego tu nie znalazłam. Obejrzałam. Koniec. Kropka. Nic poza tym. Nawet nie wiem, co mogłabym o nim jeszcze napisać - ani dobry, ani zły. 

PS. No i w ten sposób doszliśmy do końca. Jesteście ciekawi któregoś z tych filmów? A może któryś już obejrzeliście? Chętnie przyjmę też propozycję filmów, które mogłabym w najbliższym czasie zobaczyć. ^.^ 

PS2. Szykuję już dwie recenzję, do książek Idź, postaw wartownika oraz Portret Doriana Graya. Której jesteście bardziej ciekawi? 

PS3. Pozdrawiam cieplutko i do napisania!