Czy naukę angielskiego można połączyć z... przyjemnością?!

Oto ja. Człowiek, który zapytany o to, dlaczego nie lubi języków obcych, najchętniej odrzekłby, że jest patriotą z krwi i kości. Człowiek zakochany w tym, co ojczyste, a zwłaszcza w polskim języku. Człowiek, który słysząc angielski akcent wzdryga się mimo woli, cierpiąc katusze na każdej lekcji, myśląc, że zaraz zostanie podstępnie zmuszony do wydukania czegoś w języku mu niemiłym. Ale też człowiek zdający sobie sprawę z tego, że bez znajomości angielskiego ani rusz i że poznanie go nie jest żadną ujmą na honorze, wręcz przeciwnie - jest ogromną zaletą. Pozostaje tylko jeden problem. Jak nauczyć się języka? Jak tego dokonać? Jak się nie załamać i trochę tego angielskiego liznąć? Myślę, że każdy książkoholik odpowie mi tak samo. Książka. Oto rozwiązanie wszystkich problemów!

Kiedy w moje rączki trafiła powieść dla młodzieży A Road for Distant Hearts, pomyślałam, że to idealna okazja, aby nieco podreperować swój język, ale przede wszystkim - aby poznać bardziej potoczne, najczęściej używane przez anglików zwroty. Książka jest przystosowana do osób na poziomie A2-B1, poza samą historią znajduje się tu także słowniczek i ćwiczenia, które pomagają nam lepiej przyswoić sobie poznane treści.

Fabuła nie jest zbyt wymagająca. Alice i Chloe, dwie piętnastoletnie kuzynki, razem ze swoją ciocią Mary wyruszają do Santiago de Compostela. Celem wędrówki jest nie tylko wspólne spędzenie czasu, ale także spotkanie z ich dawnym przyjacielem Jackiem, którego nie widziały od czasu jego przeprowadzki do Portugalii. Obydwie czują do chłopaka coś więcej. Sprawy komplikują się, gdy na swojej drodze spotykają dwóch sympatycznych włoskich braci... Podróż po malowniczej Hiszpanii okaże się jedną z największych przygód ich życia, podczas której zetkną się ze swoimi słabościami, rozterkami i uczuciami.

Pierwszą rzeczą, która podczas lektury mnie uderzyła, było to, że niemal wszystko rozumiałam! A jeśli pojawiły się jakieś nieznane mi słówka, z pomocą przychodziła znajdująca się z boku strony lista co trudniejszych wyrazów (ewentualnie Diki bądź mój kieszonkowy słownik!). Rozdziały są bardzo króciutkie, mają średnio po dwie strony, co bardzo ułatwia szybkie czytanie. Co dwa rozdziały pojawiają się ćwiczenia dotyczące przeczytanego tekstu, słownictwa i gramatyki - odpowiedzi znajdują się na końcu książki, razem ze słowniczkiem.

Pierwszych kilkadziesiąt stron czytałam z wielką uwagą, tłumacząc dokładnie każde zdanie i zaznaczając obce mi słowa. Ale z czasem dałam sobie spokój. Zdałam sobie sprawę z tego, że bez problemu mogę domyślić się kontekstu wypowiedzi bez sprawdzania, co każdy wyraz oznacza. Powieść jest pisana niezwykle prostym, nieprzekombinowanym językiem, gdzie nie ma zbyt wielu idiomów (choć też się pojawiają) i metafor. Idealna lektura dla młodzieży uczącej się języka. Mnie osobiście bardzo motywowało to, że w i e d z i a ł a m, o co chodzi. Nie musiałam ślęczeć i zastanawiać się. Po prostu czytałam.

Teraz ktoś błędnie mógłby przypuszczać,że skoro tekst jest tak banalny, to nie opłaca się powieści czytać - i tak zbyt wiele się z niej nie wyniesie i nie nauczy. Ale tak naprawdę głównie chodzi o to, aby poznać język angielski od podszewki. Trochę wgryźć się w potoczną mowę anglików, obyć się ze strukturą zdań, gramatyką i słownictwem. Z każdą kolejną stroną jest coraz mniej trudno, co nie znaczy, że lektura nie przynosi żadnego pożytku. Powtarzane co jakiś czas frazy w końcu zostają nam w pamięci, łatwiej jest zrozumieć sens obcego języka, jego logikę.

Niestety najsłabszym punktem książki jest fabuła. Oczywiście od początku nie nastawiałam się pod tym względem na żadne fajerwerki. Historia musiała być prosta, aby dało się ją z łatwością zrozumieć. Mamy więc dwie dziewczyny, które posiadają miłosne rozterki (to wokół nich kręci się cała opowieść), jest trud podróży, "poważne" rozmowy, problemy i nastoletnie uczucia. Taka króciutka, lekka powiastka. Nie odczułam jednak zbytniej głupoty, bohaterów dało się polubić, a pod koniec już nieźle się wciągnęłam i doczytałam ostatnie strony na jednym wydechu.

Zdecydowanie polecam A Road for Distant Hearts wszystkim, którzy próbują nauczyć się języka angielskiego, ale nie za bardzo wiedzą, jak się za to zabrać. Wydawnictwo Edgard zapewnia naukę poprzez zabawę. Czytelnik z łatwością wciąga się w historię i jakby przy okazji wgłębia się w tajniki obcego języka.

"A Road for Distant Hearts" Angielski z ćwiczeniami, C. S. Wallace, Wyd. Edgard, str. 190