Pierwsze urodzinki!!!

W końcu! Biblioteczka Zienki ma dziś swoje pierwsze urodziny! Już rok należę do blogowo-czytelniczej społeczności. Muszę przyznać, że nie sądziłam, że wytrzymam aż tyle!

Uwaga! Teraz nastąpi długa opowieść, którą możecie spokojnie ominąć i przejść do krótkiego podsumowania. 

No cóż... dokładnie rok temu, siedemnastego lutego w godzinach popołudniowych, Marzenka wpadła na pomysł, aby pójść za przykładem innych blogerów-czytelników i stworzyć miejsce, w którym mogłaby podzielić się z innymi swoimi odczuciami na temat książek. Nie było łatwo. Już na początku pojawił się spory problem - jak tego bloga niby nazwać? Razem ze swoją siostrą kochaną (dzięki tej sprytnej osóbce zresztą to miejsce powstało) wykombinowały Biblioteczkę Zienki. Zbyt kreatywne to to nie było, ale cóż począć? Zienka to stare przezwisko z dzieciństwa, zmiękczenie imienia Marzena, które, musicie to przyznać, dla małego dziecka jest niezłym wyzwaniem. Jeden problem miała z głowy, ale dopiero tutaj zaczęły się schody. Jak w ogóle obsługuję się bloggera? Co z wyglądem? Trzeba przyznać, że długo trwało zanim Marzenka całą obsługę, zasady itd. pojęła. 

Zaczął się okres pisania recenzji. Jakie kiepskie były te recenzje! Bez ładu i składu, bez porządku i sensu! O niczym! Każda opinia - schematyczna. I raczej ciężkie to było do czytania. Niestety okres kształtowania umiejętności pisarskich, trwa u Marzenki do dziś. Kolejną przeszkodą nie do pokonania, okazało się zdobywanie czytelników. Jak niby ludzie mają się dowiedzieć, że Biblioteczka Zienki w ogóle istnieje? Zaczęło się r e k l a m o w a n i e - czyli chyba najgorszy okres w blogowej karierze każdego blogowicza. Nie, nie myślcie sobie tylko, że Marzenka chodziła od bloga do bloga zostawiając przy okazji linki. O nie, wzięła się do tego na poważnie. Ciekawiło ją, co piszą inni fani słowa pisanego. Porównywała swoje nieskładne zdania, do bardziej zaawansowanych recenzji. Zaczęła kształtować swoje umiejętności, ucząc się od innych. Poprawiały się nie tylko statystyki (które w tym wszystkim są raczej najmniej ważne), ale także jakość pisanych tekstów. 

Marzenka nie poddawała się i robiła wszystko, aby jej strona była dla innych czymś ciekawym. Powstały Czwartkowe cytaty, dyskusje, zabawy blogowe, wyzwania czytelnicze... Czyli wyższy poziom blogowego wtajemniczenia. Podjęła też swoją pierwszą recenzencką współpracę, o których to wcześniej nie miała bladego pojęcia. No i oczywiście poznała świetne blogi i po części ich twórców ^^ Kinga G., Paula Ath, Kolorowe Stworzonko, Tali i Domi, Patrycja Waniek, Ania, Karolka, Ola C., Ruby Melly, Ana, Chmurka, Polaris i wiele innych - wszystkich ich podziwia i lubi, choć poznała ich tylko z pisanych postów ^^  

Teraz Marzenka czuje się pewnie w swoim czytelniczo-blogowym świecie. Lubi robić to, co robi. Kocha pisać recenzje i patrzeć, że innym się to podoba. I choć dalej musi się jeszcze wiele nauczyć to wie, że dużo się w jej życiu dzięki Biblioteczce zmieniło.  

Mam nadzieję, że jeszcze nieliczni tutaj są. Dobrze, teraz szybkie podsumowanie - co przez ten rok się działo?

Liczba wyświetleń bloga:
13 545

Liczba obserwatorów:
76

Liczba komentarzy:
955

Najczęściej komentują: 

Paula Ath, DoXxil, Patrycja Waniek, Agnes Recenzentka i Kolorowe Stworzonko (dziękuję Wam bardzo!)

Liczba postów:
133

Liczba recenzji:
73

Najczęściej wyświetlane posty:
* recenzja "Trzynaście powodów" Jay Asher,
* recenzja "Trzy metry nad niebem" Federico Moccia,
* Moja biblioteczka

Jeśli mam być z Wami szczera, liczyłam na odrobinę lepsze wyniki, ale i tak jestem zadowolona. Czasem łapał mnie leń, nie chciało mi się pisać... może dlatego nie dobiłam jeszcze do wymarzonej setki obserwatorów. Ach, może kiedyś się uda. ^^ Cieszę się, że najczęściej wyświetlanym postem jest recenzja, a nie post śmieć! I do tego recenzja, z której byłam strasznie dumna, bo  wyglądała dokładnie tak, jak chciałam. Dziękuję, że to doceniliście!

Dziękuję wszystkim stałym obserwatorom i tym, którym naprawdę chce się czytać moje posty. Dziękuję za każdy komentarz, to właśnie Wasza obecność tutaj motywuje mnie do dalszej pracy. Mam nadzieję, że przez ten roczek zdążyliście mnie troszeczkę poznać i może polubić.

Do następnego roczku!