33) Telemach w dżinsach

Wyjechał z internatu w Jerzmanowie, aby szukać ojca. Widział go w telewizji i od tamtej pory chce z nim porozmawiać. Nie, nie, nie chce od niego litości, tylko pogadać. Teraz Maciek Łańko go szuka, jeździ po prawie całej Polsce. Ojca jeszcze nie znalazł, ale za to mnóstwo innych ciekawych ludzi spotkał. Jojo, Romeo, Dorota, Bufalo... a gdzie jego staruszek? W Ełku, w Gdańsku, Poznaniu, Warszawie? Ale na pewno Maciek nie spocznie, dopóki go nie pozna. Wszyscy Łańkowie są strasznie uparci.

„Czas? Kto by przejmował się czasem. Niech sobie płynie, bo i tak nikt go nie zatrzyma.”

Adam Bahdaj jest mi znany z książki "Wakacje z duchami". Książkę pokochałam, jest zabawna, pełna humoru i pomysłowa. Dlatego też sięgnęłam po "Telemacha...". Nie zawiodłam się. Autor ma tak charakterystyczny, świetny styl pisania! Podziwiam go i uważam za geniusza.

Maciek jest bardzo ciekawą, ale też naturalną postacią. To on jest narratorem. Nie pisze górnolotnych wyznań, czy wyszukanych porównań. Po prostu swoją opinię i swoje przeżycia. Tak jak było, od początku do końca. I właśnie to uwielbiam! Dzięki temu historia nie wydaje się sztuczna. Za to jest interesująca i mądra. Nie raz uśmiechałam się pod nosem.

Bohaterowie są barwni, pełni charakteru, różni. Kolejny duży plus. Bahdaj ma po prostu talent do opisywania wszystkiego w niezwykle naturalny i równocześnie wciągający sposób. Możemy bez problemu postawić się na miejscu bohaterów, polubić ich, zrozumieć.

Napisałabym coś więcej, ale to chyba w pełni odzwierciedla to, co myślę. Więc dzisiaj zamiast recenzji, taka krótka notka. Polecam gorąco wszystkie książki Bahdaja. Ich się nie da nie polubić.

"Telemach w dżinsach" Adam Bahdaj, Wyd. Literatura, str. 270