Króciutkie podsumowanie roku 2013

Już niedługo zaczyna się nowy rok, co znaczy, że ten stary już się kończy(geniusz ze mnie ^^). Tak więc chciałabym zrobić szybkie podsumowanie tego roku. Obyście się nie zanudzili na śmierć. Spróbuję się streścić.

63) Szukając Alaski

Przeczytałam już Gwiazd naszych wina i Papierowe miasta Johna Greena. Podobały mi się (bardzo), ale zachwycona nie byłam. Miałam cichą nadzieję, że pierwsza powieść tego autora mnie zachwyci. Zachwyciła.

Miles nie ma przyjaciół. Nie ma nawet znajomych. Nie ma przygód, nie zna zabawy. Ma za to bardzo nudne życie. Jednak to się zmienia, razem z jego wyjazdem do Culver Creek - szkoły z internatem. Tam poznaje ciekawych ludzi, którzy przewrócą jego życie do góry nogami. Jego nudne, przeciętne i beznadziejne życie - teraz pełne kolorów i nowych przeżyć. Wśród jego nowych znajomych jest też Alaska... Fascynująca, nieprzewidywalna i pełna energii. Dla kogoś takiego można stracić głowę. 

"Udaję się w poszukiwaniu Wielkiego Być Może"

- ostatnie słowa poety Francoisa Rabelais'go

62) Filip Szalony

Ponosi Was czasem energia? Lubicie bujać w obłokach i wymyślać niestworzone historie? Mylicie prawdę z fałszem? Macie zamiar spisać swoje pomysły na papierze? Jeśli tak, to ta książka powinna Wam się spodobać. 

Filip Szalony to gimnazjalista z wybujałą wyobraźnią i niekontrolowaną kreatywnością. Nigdy nie wiadomo czy mówi szczerze, czy akurat kłamie. Więc rozumie się samo przez się, że ma tylu wielbicieli, co wrogów. Jego życie to pasmo wpadek, kłopotów, zabawnych sytuacji i wymyślanych historii. W kolejce czeka napisanie powieści, udowodnienie istnienia UFO oraz stworzenie wynalazku. Czy Filip sprosta tak... trudnym zadaniom? Się zobaczy.

To jest jedna z tych książek, która, owszem, jest ciekawa, ale nie zachwyca. Powieść do przeczytania i do zapomnienia. Historia Filipa i jego szalonej rodzinki jest po prostu przeciętna.

61) Zabić drozda

Rzecz dzieje się w cichym i na pozór spokojnym miasteczku Maycomb w stanie Alabama. W miejscu bezpiecznym i porządnym. W miejscu, gdzie wszyscy się znają, choć niekoniecznie szanują. Tutaj właśnie mieszka mała Jean. Opowiadana przez nią historia prowadzi nas powoli do incydentu, w którym to jej brat Jem złamał rękę. Krok za krokiem przemierzamy skomplikowaną, ale jakże ciekawą opowieść, w których główne role zajmują Atticus, Dziki Radley, Bob Ewell i Tom Robinson. Oczami małej jeszcze dziewczynki poznajemy jakże poważne sprawy. Wiedzieć Wam trzeba, że nie jest to tylko przyjemna powiastka o radosnym świecie dzieci. Więc jeśli tylko takiej poszukujecie, to lepiej od razu odłóżcie tę książkę z powrotem na półkę. 

Zabić drozda opowiada o tolerancji, dorastaniu, niewinności, szacunku, patrzeniu na innych i na siebie. O tym, że:

60) Kosogłos

Tej książki i tej serii chyba nie trzeba nikomu przedstawiać. Trzecia część bestsellerowej trylogii Suzanne Collins o Głodowych Igrzyskach, o niesprawiedliwości, o okrucieństwu i o władzy.

Po spaleniu Dwunastki ludzie, którzy zdołali przeżyć, mieszkają w Trzynastce. Dystrykcie położonym prawie całkowicie pod ziemią od czasów Mrocznych Dni, kiedy to niby został zniszczony. Jednak nie został. Jego mieszkańcy przetrwali trudne lata dzięki dyscyplinie i wytrwałości. Teraz razem z pozostałymi dystryktami szykują się do walki z Kapitolem. Pragną obalić prezydenta Snowa, jego krwawe rządy, głód i cierpienie oraz znienawidzone Głodowe Igrzyska. Na ich czele ma stanąć dziewczyna, która igra z ogniem - Katniss Everdeen. Stała się symbolem buntu, nadzieją zniewolonych mieszkańców dystryktów. Mimo cierpienia i bólu po przeżyciach na arenie, zgadza się zostać Kosogłosem.

Podsumowanie... jesieni

Moje wyniki czytelnicze od początku roku szkolnego są tak marne, że postanowiłam zrobić jedno podsumowanie dla trzech miesięcy. Nie przedłużając, oto książki, które przecyztałam we wrześniu, październiku i listopadzie.

59) Paulina w orbicie kotów

Cały świat jest do bani. Nigdy nic nam nie wychodzi tak, jakbyśmy chcieli. Ludzie są wredni i niesprawiedliwi, w szkole się nad nami znęcają. Mamy za dużo pracy, w domu cały czas nieprzyjemna atmosfera. Do tego na każdym kroku spotyka nas pech. Wszędzie szaro, ponuro, inni nas nie rozumieją, jestem beznadziejna. Wszystko jest beznadziejne! Wszystko, wszystko, wszystko! Nie ma już ludzi honoru, ludzi z klasą, dobrych, życzliwych i bezinteresownych. Życie jest ciężkie i to jest prawda! Dom, rodzina, szkoła, znajomi, miasto, ludzie... świat - nic nie jest takie, jak być powinno. Wszędzie są tylko problemy. 

Jak dobrze, że jest jeszcze wielu, wielu ludzi, którzy tak nie myślą! 

„Prawdziwą koleżankę poznaje się po tym, że nie wzdryga się na widok nędzy i brzydactwa, a wręcz przeciwnie.”

Colorful Media, czyli kolejny sposób na rozwój angielskiego oraz LBA - zbiór pytań i odpowiedzi

Jeśli ma być szczera, nigdy za językami obcymi nie przepadałam. Ciągła nauka słówek, które wypadają mi z głowy dzień po kartkówce, czasy, których nie mogę spamiętać, wymowa, która przyprawia mnie od dreszcze... A mimo to jedynym z moich największych marzeń jest nauczyć się perfekcyjnie angielskiego. No dobrze, może nie perfekcyjnie, ale chociaż zadowalająco. W końcu wszędzie słyszę ciągle: "Ucz się języków! W dzisiejszych czasach bez tego nie masz przyszłości!". Znajomość języków otwiera wiele drzwi - możliwość czytania książek i oglądania filmów w oryginale, podróże do krajów zagranicznych... Niestety aby sięgnąć gwiazd trzeba się trochę natrudzić, znaleźć motywację, czas i chęci. I odpowiednią metodę. Wydawnictwo Colorful Media staje nam naprzeciw i proponuje czasopisma językowe, które mają oswoić nas z językiem, łącząc przyjemne z pożytecznym.

Post, w którym mam zamiar Was do czegoś zachęcić...

Z racji tego, że ostatnio nie mam w ogóle weny i nie czytam książek (ze względu na ogrom nauki), postanowiłam Was o coś poprosić. Przechodząc do rzeczy:

POCZYTAJKA

Na zdjęciu powyżej widzicie... nagłówek pewnego bloga. Jest to blog, który założyliśmy razem z innymi molami książkowymi z naszej szkoły! Oczywiście z recenzjami książek, głównie młodzieżowych. Co dwie głowy, to nie jedna, a nas jest już sporo.

Na Poczytajce chcemy zachęcać innych do sięgania po literaturę. Do tego każda wysłana do nas książka (przez wydawnictwo) trafia do szkolnej biblioteki, przez co i nasze ubogie zbiory się zwiększą.

Czwartkowe cytaty #11

Kiedy ja ostatnio je wstawiłam... Nawet nie pamiętam. Ostatnio jakoś tak wyszło, że nie było jak. A więc dzisiaj czwartkowe cytaty powracają ze zdwojoną siłą! Panie i Panowie - zaczynamy!

„Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jak byśmy byli nieśmiertelni. Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy.”

Éric-Emmanuel Schmitt - Oskar i pani Róża

57) Magda.doc

Nieraz słyszy się teraz, że naiwna dziewczyna zaszła w ciążę. Bo się zakochała. Bo dała się namówić. Bo tego chciała. Bo nie myślała, że tak to się skończy. Nikogo to już za bardzo nie dziwi. Dziewczynie na niczym nie zależy, więc chodzi od chłopaka do chłopaka. Ale Magda? Komu jak komu, ale jej coś takiego nie mogło się przytrafić! A jednak. Poukładana, inteligentna, wzorowa uczennica, nigdy nie sprawiająca kłopotu. Stroniąca od towarzystwa. I nagle ciąża... To się przecież w głowie nie mieści. A jednak. Stało się. Matura się zbliża, a Magda musi martwić się dodatkowo o dziecko, o reakcje matki, znajomych, szkoły...

„Teraz nie mam czasu na rozpamiętywanie przeszłości. Muszę żyć teraźniejszością. Taką samą, o jakiej Ty pisałaś w drukowanym tekście, a jednak o wiele trudniejszą. Poradzę sobie, bo jestem silna."

"Gdy byłam młoda i głupia..."

Tym razem w moich Zienkowych dyskusjach chciałabym pogadać o jednym z najczęściej czytanych przeze mnie gatunków. Mowa tu o książkach dla młodzieży o młodzieży. Czyli problemy nastolatków, ich historie itd. Wiecie o co mi chodzi?

Czy czytacie książki typowo młodzieżowe?

W moim przypadku jest to zdecydowana większość. Taka lektura jest idealna do odpoczynku, a dodatkowo zakompleksione nastolatki mogą z niej coś pożytecznego wynieść ^^ Oczywiście nie mówię poważnie, niech nikt nie bierze tego do siebie!

56) My, dzieci z dworca ZOO (+ krótkie ogłoszenia)

Życie Christiane nie było łatwe. Jej błogie życie na wsi skończyło się wyjazdem do Berlina Zachodniego. Małe, dwupokojowe mieszkanie, które musi pomieścić czteroosobową rodzinę. W zapuszczonej i nieprzyjemnej dzielnicy, gdzie dzieci nie mają prawa praktycznie do niczego. Wszystko zabetonowane i ogrodzone. Wszędzie tylko pełno zasad. Szkoła nie lepsza - pełno w niej rywalizujących ze sobą dzieciaków. Kto ma więcej siły i umie lepiej pyskować ma szansę na szacunek. W takich warunkach nie trudno wpaść w niewłaściwe towarzystwo... Nietrudno też zepsuć sobie całe życie.

„Byłam niesamowicie dobra, jeśli szło o problemy innych. Tylko z własnymi nie umiałam sobie poradzić.”

Nie przeszkadzaj! Czytam!

Jako, że zaczęłam wręcz ubóstwiać pisanie dyskusji, dzisiaj chcę poruszyć kolejny temat. Niedługo w ogóle będzie to blog z dyskusjami, bez recenzji! Zresztą nie ważne... A więc:

Gdzie czytacie, w jakich warunkach?

Zaczął się już rok szkolny, nudzimy się w ławkach. Siedzimy, słuchamy wywodów nauczyciela. Co chwilę patrzymy na zegarek - kiedy będzie dzwonek? Czy w takim momencie nie byłoby fajnie sobie poczytać książki? Albo na nudnym wykładzie, akademii, występach... Po prostu wyciągnąć powieść, siąść wygodnie, położyć książkę na podręczniku i czytać. O wiele milsza perspektywa. Zdarza Wam się tak czasem? Mówię od razu, że ja tego nie praktykuję z prostego powodu - siedzę w środkowym rzędzie w trzeciej ławce. Ach... Od razu nauczyciel by zauważył.

55) Freak City

Chyba każdy z nas zastanawiał się, jakby to było nie słyszeć albo nie widzieć. Traktujemy to jak... ułomność. Niepełnosprawność. Jak karę. Współczujemy ludziom głuchym i niewidomym. Mówimy sobie, że nie chcielibyśmy być na ich miejscu. Dlaczego?

A czy choć raz przeszło nam przez myśl, że Ci ludzie wcale nie chcą być inni? Głusi... Nie chcą słyszeć tak jak my. Nie zależy im na muzyce, koncertach, głosach i innych dźwięków. Żyją w innym, nieznanym nam świecie. W świecie gestów, mimiki i większej bezpośredniości. W świecie ciszy, do którego tak trudno nam wejść...

,,Zawsze myślałam, że spadające gwiazdy brzmią jak tłuczone szkło..''

Każda okazja jest dobra do świętowania!

A tym razem okazją tą jest... już 100 postów na blogu! Dziwne, że w ogóle tyle wytrzymałam.

Biblioteczka Zienki powstała za namową mojej upartej siostry w lutym. A dokładniej 17.02 o godzinie niewiadomej. Dlaczego do tego w ogóle doszło? Miałam ochotę spróbować blogować, chciałam zobaczyć, czemu inni tak wariują na tym punkcie. No i bardzo lubię pisać swoje opinie. Miło wiedzieć, że ktokolwiek to czyta. Każdy chce, aby go doceniono. Ja też chciałam, a teraz blogowanie pochłonęło mnie bez reszty. Uwielbiam to!

52) Kłamczucha

Co byś zrobiła, gdybyś pewnego, letniego dnia spotkała swój ideał chłopaka, który, niestety, niedługo zniknie z Twojego życia? Rozpaczałabyś w poduszkę, dała sobie spokój, czy... przyjechałabyś za nim przez pół Polski?

Aniela to pełna czaru i uroku dziewczyna pełna energii. Dąży do spełnienia swoich marzeń. A że czasem trochę przekręca rzeczywistość wymyślając niestworzone historie? No cóż, czasem żeby postawić na swoim, trzeba się trochę wysilić. Cel uświęca środki. Czegóż Anielka nie zrobiłaby dla swojego ukochanego Pawełka?

„Wielkie historie miłosne mogą nie mieć końca. Ale co muszą mieć nieodzowne to początek.”

53) Stowarzyszenie umarłych poetów

Witajcie w Akademii Weltona!

W szkole o surowym rygorze. W szkole bezlitosnej. W szkole, w której liczą się tylko cztery zasady: Tradycja, Honor, Dyscyplina i Doskonałość. W szkole, w której chłopcy przygotowują się do życia dorosłego. Uczą się, wkuwają nowe informacje, słuchają nauczycieli, przestrzegają zasad...
I nagle pojawia się ktoś inny. Ktoś, kto sprzeciwia się świętym zasadom akademii. Ktoś, kto ma odmienne spojrzenie na świat. Ktoś, kto nie boi się wprowadzić czegoś nowego. Ktoś, kogo uczniowie pokochają.
Poznajcie pana Keatinga, nauczyciela angielskiego, oraz "Stowarzyszenie umarłych poetów".

„Jeśli z przekonaniem i uporem dąży się ku swoim marzeniom, osiągnie się zwycięstwo, które w zwykłym dniu nie jest osiągalne”

Czwartkowe cytaty #10

„Świadomość śmierci pobudza do życia.” 

Paulo Coelho - Weronika postanawia umrzeć

Dawno czegoś takiego nie czytałam...

Kolejny post z serii - "Mądrości blogowe Zienki". Myślałam nad kolejnym tematem i wybrałam taki, który interesował mnie najbardziej. Jest dosyć ogólny, więc przygotujcie się na poplątane zeznania. Spróbowałam pisać trochę inaczej. Zobaczymy, czy się Wam spodoba ^^

Jakie są Wasze wrażenia po przeczytaniu świetnej powieści?

Na pewno przeczytaliście przynajmniej jedną książkę, która dosłownie zwaliła Was z nóg, oczarowała. Słowem - była świetna, magiczna, najlepsza. Taka, że się o niej nie zapomina, a potem, gdy wraca się do niej myślami, uśmiecha się pod nosem. Taka, o której można gadać godzinami, można ją czytać po kilka razy.  I zawsze widać tę magię. 

52) Drużyna 1. Wyrzutki

Skandia to kraj żeglugi i wielkich wojowników. Każdy chłopak, który chce coś znaczyć, musi się nauczyć walki, strategi, posługiwania się bronią, no i myślenia. Musi być odważny, nieustraszony, silny i... niebezpieczny. Inaczej nie ma życia. Do dorosłości przygotowują ich specjalne treningi. Chłopcy zostają podzieleni na grupy i muszą udowodnić, że to ich drużyna jest najlepsza. 

W ten sposób powstają dwie silne drużyny - Rekiny z Tursudem na czele i Wilki z Rollondem. Są jeszcze Czaple, ale czy warto o nich w ogóle wspominać? Składa się z wyrzutków, których nikt nie chciał i którzy są po prostu najsłabsi. Hall - przywódca,  Wulf i Ulf - ciągle kłócące się bliźniaki, Stig - niezrównoważony siłacz,  Edvin - taki przeciętniak, Jesper - złodziejaszek, Stefan - błazen z ciętym językiem i Ingvar - ślepy niedźwiedź.

Lepszej drużyny nie mogli sobie wymarzyć.

51) Oskar i Pani Róża

Śmierć była i jest dla nas trudnym tematem. Nikt o niej nie rozmawia. Nikt nie chce, aby nadeszła. Boimy się odejść, boimy się stracić to, co mamy. Nie chcemy nieznanego. Nie mówiąc już o tym, gdy umiera dziecko. To przykry temat. Przecież każde dziecko powinno żyć, poznawać, dorastać! Oskar jest chory na białaczkę. Przeszczep szpiku się nie udał i jest pewne, że każda chwila może być jego ostatnią. On jednak pokazuje nam inne spojrzenie na świat. Nie boi się tego, co ma być. Próbuje tylko przeżyć swoje życie najlepiej jak można. 

Razem z kochanymi ludźmi i przede wszystkim z ciocią Różą.

„Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jak byśmy byli nieśmiertelni. Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy.”

50) Elementarz księdza Twardowskiego...

... dla najmłodszego, średniaka i starszego.

Czy zastanawialiście się kiedyś nad sobą, swoim życiem, dobrem, złem? Po co tu jesteśmy, w co mamy wierzyć, do czego mamy dążyć? Jaki powinien być nasz stosunek do innych ludzi? Jak powinniśmy na to wszystko patrzeć? Cóż... Każdy ma inne poglądy, inne zdanie. Każdy chce coś innego, ma inne upodobania, inne cele. Myśli inaczej. Jest inny. Jednak jest tyle rzeczy, które nas łączą, mamy ze sobą tyle wspólnego! Powinniśmy się starać, aby dzięki nam było lepiej. Powinniśmy przejrzeć na oczy.

„W życiu jest najlepiej, kiedy jest nam dobrze i źle. Kiedy jest nam tylko dobrze - to niedobrze.”

Zaksiążkuj nazwę bloga

Do zabawy zostałam zaproszona przez autorkę bloga My Paper Paradise. Pomysł wydaje mi się ciekawy, więc... czemu nie?

Zasady: Dobierz książkę do każdej litery nazwy twojego bloga. Jaką? Taką, która zapadła ci w pamięć, ulubioną, znienawidzoną, co tylko przyjdzie ci do głowy.

Nie oceniaj książki po okładce

Ostatnio mam "natchnienie" do pisania moich mądrości blogowych. Sprawia mi to dużą przyjemność. Cieszę się, że i Wam podobają się takie posty. Dzisiaj kolejny książkowy temat.

Oceniacie książkę po okładce?

„Są książki, których grzbiety i okładki stanowią najlepszą ich część.” 

Charles Dickens

Teraz wiele osób by powiedziało - oczywiście, że nie, przecież liczy się treść! Zaraz zobaczymy... 

O nieee... Znowu lektura!

Dziś skorzystam z propozycji Lizzy Izzy i napiszę o... o tym co męczy wielu, wielu nastolatków. Zdania na ten temat są bardzo podzielone...

Co myślicie o lekturach szkolnych?

Po pierwsze: Czy Was ciekawią? Oczywiście to zależy. Jednak myślę, że nie są takie złe. Ja jeszcze nigdy nie narzekałam na lekturę. Nie miałam nigdy czegoś takiego, że nie przeczytam, bo mi się nie podoba. Przeczytałam wszystkie zadane książki. I zawsze znalazłam w nich plusy. Jak tylko przypomnę sobie "Chłopców z placu broni", "Quo vadis", czy "Ten obcy"... Są też takie, z którymi nie mam miłych wspomnień ("80 dni dookoła świata", "Antygona"), ale nie każda książka musi się wszystkim spodobać.

Podsumowanie sierpnia

Cóż... Skończył się błogi czas wypoczynku, już jutro pójdziemy do szkoły. Mniej czasu, więcej pracy. Ale już za niecały rok wakacje! Rok szkolny szybko minie. ^^ Nie chcę jednak Wam przynudzać... Dzisiaj podsumowanie czytelnicze ostatniego miesiąca wakacji. Miałam o wiele więcej czasu na czytanie, jak pewnie każdy z Was. W sierpniu na moim blogu pojawiło się (werble) 19 postów, w tym 8 recenzji. Trochę mi głupio, że wstawiłam więcej postów śmieci niż opinii o książkach, ale tak jakoś wyszło.  Cieszę się, że przybyło kilku nowych obserwatorów i że widzę coraz więcej komentarzy. Dziękuję Wam z całego serca, bo tylko dzięki Wam piszę dalej. Moją stronę odwiedziło (znowu werble) 1740! Mój blogowy rekord! Najchętniej czytaliście posta o grubości książek (KLIK), czyli jedną z podjętych przeze mnie dyskusji. Dziękuję pięknie jeszcze raz.

Czwartkowe cytaty #9

„Ludzi nie kocha się za to, że są doskonali, tylko pomimo to, że tacy nie są.”

Jodi Picoult - Bez mojej zgody

51) Weronika postanawia umrzeć

Jak często zastanawiamy się, czy nasze życie jest takie, jakbyśmy chcieli? Żyjemy często tak, aby nie wyróżniać się z tłumu, robić to, co inni od nas oczekują. Robimy to, co uchodzi za normalne, unikamy szaleństwa. Przyzwyczajamy się do tego, co jest wokół nas. Ludzi odmiennych bierzemy za wariatów. Nie chcemy znać kogoś innego. Lubimy codzienność i poukładane życie. Ale czy na pewno tego chcemy? W końcu znudzi nam się monotonia.

Tak samo, jak któregoś dnia znudziła się Weronice...

I wtedy postanowiła z tym skończyć. Na zawsze. Nie ze względu na biedę, problemy, czy brak szacunku. Po prostu. Bez powodu. Z nudy. Targnęła się na własne życie. Ale przetrwała. Nie umarła. Jeszcze nie. 

Trafiła do Vilette - szpitala psychiatrycznego. Miejsca dla osób innych, szalonych. Dla tych, którzy nie chcieli żyć między ludźmi, którzy ich nie rozumieją. Ludzi, którzy uważają ich za gorszych. I tutaj zaczyna rozumieć, kim naprawdę jest Weronika. Kim była, a kim chce być. Weronika postanowiła umrzeć. A teraz chce żyć.

Książek coraz więcej, miejsca coraz mniej

I znowu przybywam do Was z moimi wielkimi "mądrościami". Głównie dla tego, ze recenzja dopiero w przygotowaniu... Pisanie takich postów sprawia mi ogromną przyjemność, a czytanie Waszych komentarzy - jeszcze większą. Byłabym wdzięczna, jeśli dalibyście mi jakieś pomysły na tego typu notki ^^ Dzisiaj wybrałam taki temat:

Co zrobić z nadmiarem książek?

Własnie... Czyli jeden z największych problemów mola książkowego. Wiadomo, że każdy czytelnik pragnie mieć wiele świetnych książek na swojej półce. Tu się dostanie na jakąś uroczystość, tutaj znajdzie się ciekawy tytuł w księgarni, a tu się wygra w konkursie. Pytanie brzmi co z nimi teraz zrobić? Po jakimś czasie półki odmawiają przyjęcia nowych członków. Na pewno niektórzy z Was mają małe mieszkanie (jak choćby ja) i nie ma nawet zbyt dużo miejsca na regał.

Ile stron?! O nie...

Cieszę się, że moje mądrości dotyczące paranormalów się Wam podobały. ^^ Zachęcona postanowiłam poruszyć kolejną (nie)ważną kwestię. Więc jeśli temat Was interesuje, to przeczytajcie i migiem skomentujcie.

Czy przed przeczytaniem książki patrzycie na jej grubość?

Są książki cieniutkie i te nieco grubsze. Znam wiele osób, które gdy patrzą na pozycję z trzystoma stronami robią wielkie oczy: "Ty to przeczytasz?!". Już nawet nie chcę mówić o niechęci nastolatków do książek, które mają tych stron dwa razy więcej. Pewnie większość by na taką nawet nie spojrzała. Chociażby była nie wiadomo jak ciekawa.

Czwartkowe cytaty #8

Niech mi się ktoś tylko warzy przeczytać i nie skomentować. Komentujcie, wybierajcie swoje typy, piszcie swoją opinię! Może z którymś cytatem się nie zgadzacie? 

„Bo są dwa rodzaje bólu, Oskarku. Cierpienie fizyczne i cierpienie duchowe. Cierpienie fizyczne się znosi. Cierpienie duchowe się wybiera.” 

Éric-Emmanuel Schmitt - Oskar i pani Róża

49) Requiem

Nie da się już ukryć faktu, że Odmieńcy istnieją. I że chcą walczyć. O wolność, o miłość. Rewolucja opanowała już cały kraj. I tym razem będzie trudno ją stłumić. Państwo próbuje dosłownie zlikwidować wszystkich przeciwników remedium. Brutalnie tępią ludzi, którzy wybrali wolność. Wchodzą do Głuszy... Ale nie mają pojęcia ilu mają wrogów. Jest ich coraz więcej. Zaczyna się prawdziwa wojna. Nie ma kompromisów. Wygra tylko jedna strona. 

"Zburzcie mury!"

Trzecia część trylogii "Delirium"... Czego się spodziewałam? Przede wszystkim, że nie będzie tak kiepska jak "Pandemonium". Chciałam zaskoczenia! Wojny, emocji, wartkiej akcji... Mimo licznych wad serii chciałam wiedzieć, jak to się skończy. Nie, nie chodzi mi o związek Leny. To akurat mi wisiało (choć byłam w teamie Juliana). Oczekiwałam rozwoju wydarzeń i powalającego zakończenia. Może miałam nieco za wysokie wymagania? Bo nie powinnam mieć takich oczekiwań względem tak, powiedzmy sobie szczerze, prostego czytadła.

Paranormal romance, czyli ja nie mogę...

Dzisiaj chciałabym poruszyć (jednorazowo) interesujący mnie bardzo temat. Robię to z dwóch powodów: blog nie może świecić pustkami i jestem ciekawa czy się ze mną zgadzacie ^^ A więc...

Co myślicie o książkach z gatunku paranormal romance?

Jeśli ktoś jeszcze nie wie (w co wątpię) jaki to gatunek - tak jakby połączenie historii miłosnej ze światem fantastycznym, zmyślonym. Najczęściej wygląda to tak: zwykła dziewczyna zakochuje się w chłopaku "z nie z tego świata". Jeśli o mnie chodzi, przeczytałam już kilka książek tego typu, m.in. "Delirium", "Klątwę tygrysa", czy "Ever". Moim zdaniem są to proste czytadła odmóżdżające, jeśli nie ma się ochoty na bardziej ambitną literaturę.

47) Jane Eyre. Autobiografia

Chralotte Bronte to angielska pisarka żyjąca w XIX wieku. Razem z siostrami Emily Jane i Anną pisały od dzieciństwa. Chyba każdy choć raz spotkał się z twórczością sławnych sióstr Bronte. Tym razem przyszła kolej na mnie.

"Nic tak nie uszczęśliwia człowieka jak poczucie, że się jest kochanym przez bliskich i że obecnością swoją sprawia się im przyjemność.”

Jane Eyre straciła rodziców jako dziecko. Trafia do domu brata swojej matki. Nienawidzi jednak swojej ciotki, która traktuje ją jak przedmiot. Przy pierwszej nadarzającej się okazji wysyła ją szkoły dla sierot w Lowood, gdzie dziewczyna spędza osiem ciężkich lat. Po zdobyciu wykształcenia zatrudnia się w domu pana Rochestera jako nauczycielka dla jego podopiecznej - Adelki. W niedługim czasie Jane zakochuje się bez pamięci w swoim chlebodawcy.

Czwartkowe cytaty #7

„To bzykanie coś oznacza. Takie bzyczące bzykanie nie bzyka bez powodu. Jeżeli słyszę bzykanie, to znaczy, że ktoś bzyka”

Alan Alexander Milne - Kubuś Puchatek

46) Krąg

Czy ktoś z Was kiedykolwiek wierzył w zjawiska nadprzyrodzone? Czy braliście pod uwagę, że część tych wszystkich bajek jest prawdziwa? Czy wyobrażaliście sobie, co by było, gdyby magia jednak istniała? 

Sześć dziewczyn, które wcześniej nie miały ze sobą nic wspólnego, spotyka się w czasie krwistoczerwonej pełni księżyca w opuszczonym parku rozrywki. Zaprowadziła je tam tajemnicza siła, której nie mogły się oprzeć. Zaczynają rozumieć, że coś jest nie tak. Muszą przyjąć do wiadomości, że tajemnicze moce są i połączą je. Na zawsze. W kręgu.
Minoo, Rebecka, Vanessa, Ida, Anna-Karin, Linnea. Od tej chwili nierozłączne. Sześć czarownic, które musi stawić czoła zagrożeniu krążącemu nad Engelsfors. Kto stoi za "samobójstwami" w szkole? Skąd pochodzą dziwne, specjalne zdolności? Czym jest tajemniczy głos?

45) Papierowe miasta

Zacznę, jak pewnie wielu, wielu recenzentów - po przeczytaniu "Gwiazd naszych wina"... Ale jak nie chce porównywać tych dwóch, zupełnie odmiennych dla mnie książek. Więc zapomnę na chwilę o wielkim bestselerze tego autora, aby móc skupić się na "Papierowych miastach".

„Możesz się przekonać, jakie to wszystko jest sztuczne. Nie jest nawet na tyle trwałe, by je nazwać miastem z plastiku. To papierowe miasto.”

Quentin Jacobsen. Margo Roth Spiegelman. Dwie zupełne inne osobowości. Dwie zupełnie inne osoby. Jako przyjaciele z dzieciństwa natknęli się na coś, co każdemu odmieniło życie na swój sposób. Margo - odważna, odmienna, tajemnicza, żądna przygód. Q - zwykły, przeciętny, przyzwyczajony do swojego monotonnego życia. Nagle dziewczyna wciąga go w swój plan, wręcz intrygę. Przychodzi do niego w nocy przez okno, przebrana za nindżę. Po nocy pełnej przygód... znika. Ale Q jest przekonany, że niezwykła Margo Roth Spiegelman zostawiła dla NIEGO wskazówki. Jest przekonany, że ona chce, by ją odnalazł. Więc ją szuka...

Coś/ktoś na każdy miesiąc

A dzisiaj... Nowa zabawa blogowa, stworzona przez Liss Carrie! Oto co pisze o niej sama autorka:

"W tym rankingu chodzi o to, aby dopasować książkę, film, osobę do danego miesiąca w roku, w zależności od tematu. Po prostu piszecie co lub kto kojarzy Wam się z danym miesiącem.
Aby wziąć udział w zabawie trzeba tylko stworzyć ranking, napisać mi o tym pod postem z rankingiem na dany temat, abym mogła Was dopisać do listy. Miło by było, gdyby ktoś podlinkował obrazek z nazwą zabawy adresem mojego bloga :)"

44) Wszystko tylko nie mięta

Poznajcie rodzinę Gwidoszów! Rodzinę, w której kot ma na imię Pies, a pies (ten prawdziwy) to Łapa. Rodzinę, w której wszystko co błahe ma znaczenie i często są przeprowadzane rozmowy o niczym. W której jednym z największych przyjaciół domu jest pani psycholog, a matka zmienia zainteresowania jak rękawiczki, gotując przy tym tylko zdrowe jedzenie. Witajcie w domu, w którym porządek nie ma miejsca. Witajcie u Joasi, Mariusza, Malwiny, Kuby, Marysi, Łapy i Psa! Tutaj na prawdę trudno się nudzić.

Kuba i Milena pragną mieć swoją drugą połówkę. Kuba podrywa każdą dziewczynę, a Milena się głodzi. Obydwoje nie wiedzą, co to tak naprawdę miłość. Czy w końcu się dowiedzą? I ile w tym czasie popełnią błędów? Dobrze, że mają ludzi, na których pomoc zawsze mogą liczyć.

Ewa Nowak to (jak pewnie wiecie) autorka książek dla młodzieży o młodzieży. Opisuje problemy nastolatków i ich uczucia. "Wszystko tylko nie mięta" to pierwsza część kochanej serii miętowej.

43) Pandemonium

Czemu sięgnęłam po "Pandemonium"? To proste. Chciałam się dowiedzieć, co było dalej. Czy Alex przeżył i co z Leną? Choć "Delirium" nie zaliczam do najlepszych powieści, to zaintrygowała mnie. Miałam ochotę na więcej. Na ciąg dalszy walki z remedium. 

Poznajcie nową Lenę. Ta stara została już pochowana w czasie przejścia przez ogrodzenie. W czasie wejścia do Głuszy. Gdy straciła Alexa. Teraz zaczyna się dla niej nowy etap. Straciła wszystko, co kochała. Ale jest wolna. Z całego serca nienawidzi tamtego świata, tego, w którym przyszło jej żyć tyle lat. Wraca tam jednak znowu, aby spełnić swoje zadanie. Wtedy poznaje Juliana. I jej życie znów nabiera kolorów. Nie chce być już TĄ Leną. Chce wrócić do tego, co utraciła. Chce znowu być szczęśliwa.

Podsumowanie lipca

Wakacje... miałam duuużo czasu na czytanie. A że nigdzie nie wyjeżdżałam, to była moja główna rozrywka. Z końcowego wyniku jestem zadowolona. Przeczytałam 10 książek. Dla mnie to już sporo. Do tego w tym miesiącu dostałam czytnik Kindle 5, z którego jestem niezwykle zadowolona. Ach... A myślałam, że nic nie może się równać z wersją papierową. Oczy nie bolą, jest malutki i poręczny, dobry obraz, łatwa obsługa... Jeśli ktoś nie może się zdecydować na kupno, to mogę zapewnić, że to świetny wynalazek. I do tego nie taki drogi, jak jeszcze dwa lata temu.

Czwartkowe cytaty #6

Ciesze się, że polubiliście te moje cotygodniowe cytaty! W takim razie i dzisiaj mam dla Was ich trochę.

„Przyjacielu, jeśli będzie ci dane żyć sto lat, to ja chciałby żyć sto lat minus jeden dzień, abym nie musiał żyć ani jednego dnia bez ciebie.” 

Alan Alexander Milne - Kubuś Puchatek

52) Faza szósta: Światło

Ile się naczekałam na ostatnią część Gone! Już nie mogłam się doczekać - jak to wszystko się skończy? Czy dzieciaki w końcu wyjdą poza mury ETAPu? Po prostu pochłonęłam wszystkie części. Tą także. 

A można by pomyśleć, że tutaj nic już nie może nikogo zaskoczyć. Były dziwaczne mutacje, gadające kojoty, strzelanie laserami z rąk, Biczoręki, ludzie z robalami w brzuchu i inne dziwne anomalie. Wszystko tutaj to anomalia... Teraz mieszkańcy ETAPu muszą przygotować się na ostateczną rozgrywkę. Stoczy się walka na śmierć i życie. Bariera stała się przezroczysta. Słabnie. Tak samo jak Mały Pete. A Ciemność narodziła się w nowym, ludzkim ciele. Gaiaphage ma jeden cel i nie odpuści dopóki mu się nie uda. Zabić wszystkich, kogo napotka na swojej drodze, a potem zawładnąć światem. Czy da się go powstrzymać? I kto może to zrobić? Jak?

50 niecodziennych faktów o mnie

Zabawę podpatrzyłam u kilku blogerów i pomyślałam - czemu nie? Świetny pomysł! Poznacie mnie trochę, a ja się trochę pomęczę : ) Nikt mnie do niej nie nominowałam, trzeba powiedzieć, że się tak trochę wprosiłam. A co w tym złego?

41) Z innej bajki

Co byś zrobiła, gdyby postać z bajki, którą zawsze podziwiałaś, odezwałaby się do Ciebie? I do tego poprosiłaby Cię o pomoc? 

Delilah to dziwna licealistka. Tak przynajmniej twierdzą inni. Zamiast robić to, co zwykle robią dziewczyny w jej wieku, ona woli sobie poczytać. Do tego zakochała się w bajce dla dzieci i ciągle czyta ją od nowa. Zna już całą na pamięć. Nagle zauważa na jednej z ilustracji szachownicę narysowaną na piasku, choć mogłaby przysiąc, że wcześniej jej nie było. Jakie musi być jej zdziwienie, gdy Olivier, książę z bajki, zaczyna ruszać się na obrazku z 43 strony. Rusza się... i prosi ją o pomoc. 

Od tej chwili uświadamia sobie, jak bardzo pragnie mieć przy sobie Oliviera. Jak bardzo chce, żeby z nią był. Tak. Pomoże wydostać mu się z tej przeklętej bajki, a co!

NIEnawidzę

NIEnawidzę to kolejna zabawa blogowa. Przyznaję, że nie miałam ochoty brać w tym udziału. Ale w końcu się zdecydowałam. Zostałam nominowana przez Patrycję Waniek oraz Kill Yourself, którym bardzo dziękuję.

W zabawie chodzi o wypisaniu ośmiu rzeczy, których się... nienawidzi. Potem trzeba nominować ośmiu bloggerów. No to zaczynajmy : )

40) Moje drzewko pomarańczowe

Czyli jedna z najpiękniejszych historii, jakie było dane mi poznać...

Zeze to pięciolatek, ale nad wiek inteligentny. Szybko się uczy i pojmuje wiele rzeczy. Należy do biednej rodziny, która uważa go za złego chłopca. W końcu i on zaczyna tak o sobie myśleć. Choć w gruncie rzeczy jest wrażliwy, uczuciowy i ma dobre serduszko. Tylko aby zwrócić na siebie uwagę, płata małe figle. Znajduje sobie przyjaciela, którym jest małe drzewko pomarańczowe. Zeze opowiada mu o wszystkim, zwierza się i bawi.

Książka ta jest przepełniona bólem i cierpieniem, ale z przebłyskami radości i prawdziwego, dziecięcego szczęścia. Z punktu widzenia małego jeszcze chłopca.

Czwartkowe cytaty #5

Mam nadzieję, że nie macie jeszcze dosyć? Jak zwykle zachęcam do komentowania i wybierania swoich typów.

„Ludzie mają zbyt mało czasu, aby cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe. A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół.” 

Antoine de Saint-Exupéry - Mały Książę

39) Klątwa tygrysa

Literacki fenomen! Powieść odrzucona przez wydawców, pokochana przez czytelników! Ojejciu... Przykro mi, ale to nie będzie kolejna recenzja zachwalająca tę książkę. Więc jeśli jesteś fanem "Klatwy tygrysa", to może Ci się to nie spodobać.

Osiemnastoletnia Kelsey Hayes w czasie wakacji postanawia znaleźć sobie dorywczą pracę. W ten sposób trafia do cyrku. Tam własnie spotyka białego tygrysa, Rena, a jej życie (jakby mogło być inaczej) staje na głowie. Zaprzyjaźnia się z nim i pragnie, aby był wolny. Pewnego dnia w cyrku pojawia się bogaty obcokrajowiec i proponuje Kelsey wyjazd do Indii, gdzie Ren ma trafić do rezerwatu. Dziewczyna zgadza się. Od tej chwili będzie mieć do czynienia z pradawną klątwą, pół-człowiekiem, pół-tygrysem i mrocznymi siłami. Jak to się wszystko skończy?