56) My, dzieci z dworca ZOO (+ krótkie ogłoszenia)

Życie Christiane nie było łatwe. Jej błogie życie na wsi skończyło się wyjazdem do Berlina Zachodniego. Małe, dwupokojowe mieszkanie, które musi pomieścić czteroosobową rodzinę. W zapuszczonej i nieprzyjemnej dzielnicy, gdzie dzieci nie mają prawa praktycznie do niczego. Wszystko zabetonowane i ogrodzone. Wszędzie tylko pełno zasad. Szkoła nie lepsza - pełno w niej rywalizujących ze sobą dzieciaków. Kto ma więcej siły i umie lepiej pyskować ma szansę na szacunek. W takich warunkach nie trudno wpaść w niewłaściwe towarzystwo... Nietrudno też zepsuć sobie całe życie.

„Byłam niesamowicie dobra, jeśli szło o problemy innych. Tylko z własnymi nie umiałam sobie poradzić.”

Nie przeszkadzaj! Czytam!

Jako, że zaczęłam wręcz ubóstwiać pisanie dyskusji, dzisiaj chcę poruszyć kolejny temat. Niedługo w ogóle będzie to blog z dyskusjami, bez recenzji! Zresztą nie ważne... A więc:

Gdzie czytacie, w jakich warunkach?

Zaczął się już rok szkolny, nudzimy się w ławkach. Siedzimy, słuchamy wywodów nauczyciela. Co chwilę patrzymy na zegarek - kiedy będzie dzwonek? Czy w takim momencie nie byłoby fajnie sobie poczytać książki? Albo na nudnym wykładzie, akademii, występach... Po prostu wyciągnąć powieść, siąść wygodnie, położyć książkę na podręczniku i czytać. O wiele milsza perspektywa. Zdarza Wam się tak czasem? Mówię od razu, że ja tego nie praktykuję z prostego powodu - siedzę w środkowym rzędzie w trzeciej ławce. Ach... Od razu nauczyciel by zauważył.

55) Freak City

Chyba każdy z nas zastanawiał się, jakby to było nie słyszeć albo nie widzieć. Traktujemy to jak... ułomność. Niepełnosprawność. Jak karę. Współczujemy ludziom głuchym i niewidomym. Mówimy sobie, że nie chcielibyśmy być na ich miejscu. Dlaczego?

A czy choć raz przeszło nam przez myśl, że Ci ludzie wcale nie chcą być inni? Głusi... Nie chcą słyszeć tak jak my. Nie zależy im na muzyce, koncertach, głosach i innych dźwięków. Żyją w innym, nieznanym nam świecie. W świecie gestów, mimiki i większej bezpośredniości. W świecie ciszy, do którego tak trudno nam wejść...

,,Zawsze myślałam, że spadające gwiazdy brzmią jak tłuczone szkło..''

Każda okazja jest dobra do świętowania!

A tym razem okazją tą jest... już 100 postów na blogu! Dziwne, że w ogóle tyle wytrzymałam.

Biblioteczka Zienki powstała za namową mojej upartej siostry w lutym. A dokładniej 17.02 o godzinie niewiadomej. Dlaczego do tego w ogóle doszło? Miałam ochotę spróbować blogować, chciałam zobaczyć, czemu inni tak wariują na tym punkcie. No i bardzo lubię pisać swoje opinie. Miło wiedzieć, że ktokolwiek to czyta. Każdy chce, aby go doceniono. Ja też chciałam, a teraz blogowanie pochłonęło mnie bez reszty. Uwielbiam to!

52) Kłamczucha

Co byś zrobiła, gdybyś pewnego, letniego dnia spotkała swój ideał chłopaka, który, niestety, niedługo zniknie z Twojego życia? Rozpaczałabyś w poduszkę, dała sobie spokój, czy... przyjechałabyś za nim przez pół Polski?

Aniela to pełna czaru i uroku dziewczyna pełna energii. Dąży do spełnienia swoich marzeń. A że czasem trochę przekręca rzeczywistość wymyślając niestworzone historie? No cóż, czasem żeby postawić na swoim, trzeba się trochę wysilić. Cel uświęca środki. Czegóż Anielka nie zrobiłaby dla swojego ukochanego Pawełka?

„Wielkie historie miłosne mogą nie mieć końca. Ale co muszą mieć nieodzowne to początek.”

53) Stowarzyszenie umarłych poetów

Witajcie w Akademii Weltona!

W szkole o surowym rygorze. W szkole bezlitosnej. W szkole, w której liczą się tylko cztery zasady: Tradycja, Honor, Dyscyplina i Doskonałość. W szkole, w której chłopcy przygotowują się do życia dorosłego. Uczą się, wkuwają nowe informacje, słuchają nauczycieli, przestrzegają zasad...
I nagle pojawia się ktoś inny. Ktoś, kto sprzeciwia się świętym zasadom akademii. Ktoś, kto ma odmienne spojrzenie na świat. Ktoś, kto nie boi się wprowadzić czegoś nowego. Ktoś, kogo uczniowie pokochają.
Poznajcie pana Keatinga, nauczyciela angielskiego, oraz "Stowarzyszenie umarłych poetów".

„Jeśli z przekonaniem i uporem dąży się ku swoim marzeniom, osiągnie się zwycięstwo, które w zwykłym dniu nie jest osiągalne”

Czwartkowe cytaty #10

„Świadomość śmierci pobudza do życia.” 

Paulo Coelho - Weronika postanawia umrzeć

Dawno czegoś takiego nie czytałam...

Kolejny post z serii - "Mądrości blogowe Zienki". Myślałam nad kolejnym tematem i wybrałam taki, który interesował mnie najbardziej. Jest dosyć ogólny, więc przygotujcie się na poplątane zeznania. Spróbowałam pisać trochę inaczej. Zobaczymy, czy się Wam spodoba ^^

Jakie są Wasze wrażenia po przeczytaniu świetnej powieści?

Na pewno przeczytaliście przynajmniej jedną książkę, która dosłownie zwaliła Was z nóg, oczarowała. Słowem - była świetna, magiczna, najlepsza. Taka, że się o niej nie zapomina, a potem, gdy wraca się do niej myślami, uśmiecha się pod nosem. Taka, o której można gadać godzinami, można ją czytać po kilka razy.  I zawsze widać tę magię.