Drugoplanowe morderstwo w mafijnej aferce

W kryminałach jest coś pociągającego. Zagadka , brudne sekrety, zbrodnie, o których nam się nawet nie śniło (a jeśli tak, to chyba coś jest nie do końca w porządku). Wypieki na twarzy, gdy z coraz większym zaintrygowaniem śledzimy śledztwo, podejrzewamy podejrzanych i z rosnącą nieufnością przyglądamy się coraz większej liczbie bohaterów, którzy, to nie wykluczone, mogliby popełnić zbrodnię. Detektywa podziwiamy za bystrość umysłu, wyrzucając sobie brak podobnej domyślności. No a końcówka? Istny koszmar, bo na takie rozwiązanie byśmy nigdy nie wpadli, choć przecież to było takie oczywiste, takie proste. Za co kochamy kryminały? Za to, że możemy się rozluźnić, oceniać, typować, rzucać podejrzeniami na prawo i lewo i zgłębiać psychopatyczne umysły - a to, że ktoś zginął... No przykre, ale to przecież tylko na papierze.

Pozornie normalne drzewo, nie do końca normalne dzieciaki i nienormalny szympans

Co by to się za bardzo nie powtarzać, przypomnę tylko króciutko iż 1) Amelia i Kuba to seria skierowana do dzieci (od lat 7 do 107!), 2) której autorem jest Rafał Kosik, czyli 3) ten od Felixa, Neta i Niki, których uwielbiam. No i jeszcze 4) recenzje innych części znajdziecie tu i tu, więc zapraszam. Tymczasem dziś słów kilka o Tajemnicy dębowej kory, czyli już piątym (lub czwartym, zależy, czy potraktujemy dwuksiążkę jako jedną czy dwie powieści) tomie przygód szalonych jedenastolatków.

Intrygi, sensacja i wiktoriański klimat zgrabnie zamknięte w jednej powieści

Vanston'owie wiodą sielankowe życie. Magdalene i Nora nie mogą narzekać na brak swobody i miłości ze strony swoich rodziców, żyją w dostatku, poza rodzicami mając za towarzyszkę również swoją dawną guwernantkę, pannę Garth, która traktowana jest jak członek rodziny. Dni upływają im spokojnie i radośnie, do czasu, w którym do Combe-Raven przybywa pewien list, a wraz z nim pomiędzy rodziców i resztę domowników wkradają się sekrety. W jakim celu państwo Vanstone wyjeżdżają do Londynu, nie tłumacząc się nawet własnym córkom? Choć po ich powrocie wszystko pozornie wraca do normy, wkrótce w progach Combe-Raven zawita fala ogromnych nieszczęść, sprawiając, że Magdalene i Nora będą musiały same stawić czoła przykrej rzeczywistości. Jedna z nich pokornie pogodzi się z kolejami losu. Druga, z pomocą intryg, oszustw i swoich zdolności teatralnych, postanowi szukać sprawiedliwości na własną rękę, nie licząc się z konsekwencjami swoich czynów.

Zjawiska paranormalne, morderstwa i dziwny romansik na dokładkę

Myślę, że uczucie ciekawości wzbudzone intrygującą okładką czy opisem nie jest obce żadnemu książkoholikowi. Zrozumiecie więc, że spotykając na swej drodze Zabójczą podświadomość, pomyślałam - to może być niezłe. Lubię kryminały, lubię poszukiwanie seryjnych morderców, lubię klimat przepełniony grozą i niepewnością. Do powieści tajemniczej Mary Sue Ann nie miałam wygórowanych oczekiwań. Liczyłam na dobrze skonstruowaną, odprężającą wakacyjną lekturę. Otrzymałam ogromne zaskoczenie. 

Rewolucja, niewola i spora dawka dziwacznej polityki - czy warto było czekać na tom III?

Dzień swoich urodzin Mare spędza u boku Mavena - tak jak jej obiecał. Nie ma przy sobie swojej błyskawicy, rodziny, Szkarłatnej Gwardii ani Cala. Zamknięta w kryjącym brudne sekrety i intrygi pałacu okrutnego króla, zdana jest na jego łaskę i niełaskę. Nie docierają do niej niemal żadne informacje o sytuacji w Norcie. Nie wie, czy jej bliscy nadal żyją. Traci nadzieję, że kiedyś uda jej się wydostać z niewoli. Marnieje z każdym dniem, a jednak wciąż jest obiektem szaleńczej obsesji Mavena, jego słabym punktem. Jest również ten drugi brat, który zrobi wszystko, aby uwolnić Dziewuszkę od Błyskawic z rąk Srebrnych. 

O Czerwonej Królowej słów kilka - w ramach zachęty (lub przypomnienia)

OGŁOSZENIA PARAFIALNE! 

Może wiecie, może nie, ale 24 maja tego roku do księgarni w wielkim stylu wkroczyła kolejna część Czerwonej Królowej - młodzieżowej serii, która wbrew wszelkiej logice podbiła moje małe, spragnione lekkiej, ale fascynującej i wciągającej lektury serduszko. Gdy dowiedziałam się, że kilka dni po moich urodzinach może mi się trafić taki cudowny prezent jak Królewska klatka... Była radość. Zresztą, ta radość dalej jest, bo niedawno skończyłam ów trzeci tom czytać i przed napisaniem recenzji zdradzę Wam tylko tyle - jest naprawdę d o b r z e!

"Nie ma bezpiecznego miejsca" - czy "Pieśń jutra" była warta oczekiwania? (spojlery z tomu I i II)

Krótka powtórka z rozrywki... 

Po wszczęciu rewolucji w Szeolu I i ucieczce do Londynu, Paige (śniący wędrowiec - VII katgegoria jasnowidzenia) we współpracy z Ramarantami, Refaitami będącymi przeciwnikami rodziny Sargas (którzy, jak się okazało, mają pod kontrolą nie tylko kolonię karną, ale cały Sajon), rozpracowała Szary Rynek (sprzedający jasnowidzów do Szeolu), pokonała Jaxona Halla (swojego byłego mim-lorda, którego była faworytą) w rozgrywkach i zdobyła tytuł Zwierzchniczki Syndykatu, przestępczej grupy jasnowidzów działającej na terenie Londynu, jako Czarna Ćma. Emmici (złe stworzenia z Międzyświatów) z powodu zlikwidowania Szeolu, mogą wedrzeć się do Londynu, innym zagrożeniem dla jasnowidzów są też Tarcze czuciowe, urządzenia potrafiące wykrywać odmieńców, które mają niedługo zapełnić miasto. Paige jako Zwierzchniczka staje przed ogromnymi wyzwaniami.

Robię podsumowanie marca i kwietnia? - serie, serie i "Pieśń jutra"!!!

W marcu i kwietniu spotkało mnie tyle wspaniałych książkowych niespodzianek, przydarzyło mi się tyle rewelacyjnych książek i czytelniczych odkryć, że nie mogłam nie podzielić się tym tutaj. Jestem tym bardziej podekscytowana tym postem, że własnie skończyłam czytać pewną książkę. Czekałam na nią dość długo. Myślę, że już wiecie, o co chodzi... O Pieśń jutra, trzecią część Czasu żniw! Jednak zanim nie popełnię recenzji, ani słówka Wam o tej pozycji nie pisnę, siedzę cichutko jak myszka. No, może tylko powiem, że... Nie, jednak nie, nic nie mówię. Musicie poczekać. W recenzji się wygadam. Ach, posypie się grad słów, posypie. Nie mogę się doczekać! 

Przed ekranem: moje propozycje na rozkoszne zepsucie sobie oczu

Jako że na Zaczarrowanej od PAŹDZIERNIKA (??!!!) nie pojawiały się posty filmowe, postanowiłam w końcu, w chwili nagłego natchnienia i pasji, to naprawić. Tym bardziej że w przeciągu tych kilku miesięcy udało mi się obejrzeć sporo interesujących filmów i tylko o tych pod różnym względem wyjątkowych (także o tych wyjątkowo złych) będę dzisiaj mówić. I jak zwykle przy okazji notki o filmach wyrażam nadzieję, że coś z tej listy dla siebie wyłuskacie i obejrzycie. Zaczniemy od tych filmów, które miała przyjemność oglądać na wielkim ekranie. Gotowi? 

(klikając w tytuły przeniesiemy się do Filmweba, gdzie możemy przeczytać sobie opis i obejrzeć zwiastun, więc polecam zrobić tak w przypadku filmów, które szczególnie Was zainteresują)

Chata (2017)

Dwuksiążka, czyli ta sama historia opowiedziana z dwóch perspektyw

Amelia mieszka w Zamku - apartamentowcu w Warszawie. Ma jedenaście lat. Rysuje, marzy i zmaga się z genialnym, choć aspołecznym bratem Albertem. Kuba wraz z rodziną wprowadza się do Zamku. Ma jedenaście lat. Główkuje, majsterkuje, stara się nie wpadać w kłopoty (co niezbyt mu wychodzi) i zmaga się z wścibską i natrętną siostrą Mi. Obydwoje chyba się lubią, choć są przekonani, że ta druga strona za nimi nie przepada. W końcu wplątują się w zagadkę pojawiających się w Zamku duchów, które wyglądają zupełnie jak ich sąsiedzi.

"Ludzie zawsze mają swoja tajemnice. Chodzi tylko o to, żeby je odgadnąć."

Tajemnicze zaginięcie sprzed niemal czterdziestu lat. Dziennikarz niszowej gazety skazany za zniesławienie. Nieprzewidywalna i szalona mistrzyni researchu. Afera na światową skalę. A w środku tego wszystkiego mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet.

Kontynuacja Harry'ego Pottera - wielki powrót czy niekoniecznie?

Harry i Ron się zestarzeli, Ginny przybyły zmarszczki, Hermiona jest zmęczonym życiem ministrem magii. Wszyscy mają już dzieci i tylko tu i tam krążą plotki o tym że Voldemort pozostawił po sobie potomka. Jak toczy się życie czarodziejów po dwudziestu latach od czasów bitwy o Hogwart? Jakim ojcem okazał się być Chłopiec, Który Przeżył? I jakie zagrożenie tym razem czyha na świat magii?

III wojna światowa. Rosja. Metro.

Po III wojnie światowej mieszkańcy Moskwy zeszli do podziemi – schowali się, niczym szczury, w metrze, jedynym miejscu, w którym mogą żyć pomimo śmiercionośnego promieniowania, z dala od zmutowanych stworzeń i ton gruzu. Jednak nie tylko na powierzchni czają się niebezpieczeństwa. W ciemnych tunelach metra ludzie tracą zmysły, giną w niewyjaśnionych okolicznościach, toczą ze sobą wojny, są zmuszeni do żywienia się mchem i grzybami. Artem, jeden z mieszkańców WOGNu, najbardziej na północ wysuniętej stacji metra, musi ostrzec wszystkich przed nowym zagrożeniem – Czarnymi. Jak skończy się jego misja?

Jaki sens ma zbieractwo książek, czytanie młodzieżówek i... prowadzenie bloga? (kryzys i kilka ostrzejszych słów)

Zwątpienie, poczucie bezsensu, lenistwo, brak zaangażowania i pasji - oto główne powody, dla których od w r z e ś n i a bycie tu jest dla mnie coraz mniejszą przyjemnością, żeby nie powiedzieć - nie dającym mi radości obowiązkiem. Coraz częściej pojawiają się w mojej głowie myśli: zrezygnować z bloga i z pisania recenzji? Angażować się w to? Pisać na siłę? Zmobilizować się? Jaki to ma sens? 

Wyniki rozdawajki (w końcu)!

Kochani, najmilsi czytelnicy! Dziś przybywam po znacznej przerwie (której powodów tłumaczyć Wam nie będę, bo nie chcę się powtarzać), aby ogłosić wyniki zaczarrowanej rozdawajki! Wiem, że musieliście się trochę naczekać, za co ogromnie Was przepraszam, ale ciągle miałam Was w swojej pamięci i jako że w końcu mam chwilkę czasu, oto ogłaszam szczęśliwego zwycięzcę! Gotowi? 

Wielowątkowa opowieść z XX-wiecznej Europy: Gruzja, gorąca czekolada i pewna pechowa rodzina

Historia rozpoczyna się tu - od narodzin Stazji, córki fabrykanta czekolady i niespełnionej tancerki - by później przebiec przez życie jej syna, jego córki, następnie jej córek, by w końcu zatrzymać się na tobie, Brilko. A ta opowieść to ósme życie dla ciebie. Przedrzyj się przez tę historię. Pełnej wojennej i powojennej rzeczywistości, ogromnych cierpień, krótkotrwałego szczęścia, namiętności i bólu. Poznaj historię swojej rodziny - i stwórz własną. 

Miedzy światem żywych i umarłych - gdzieś w odmętach świadomości [przedpremierowo]

Człowiek był, jest i najprawdopodobniej zawsze będzie nieodkrytą zagadką, istotą, której w żaden sposób nie można zrozumieć za pomocą umysłu. Co chowa się w naszych głowach? Czym są emocje, sny, ulotne wyobrażenia, myśli? Czy istnieją pomiędzy nami jakieś tajemnicze więzi, działające poza naszą kontrolą, a nawet poza świadomością? Co odczuwa osoba w śpiączce i gdzie się znajduje? Na te i inne pytania próbują znaleźć odpowiedź Henri, Eddie i Sam, których losy nagle silnie się ze sobą splatają - a wszystko przez pewien wypadek i historie z przeszłości, pełne błędów, smutku, rozczarowań i oczywiście miłości.

Egoistyczna małolata w samym środku rebelii - wielki powrót Czerwonej Królowej

Mare Barrow, dziewczyna od błyskawic, poległa na całej linii. Zdradzona, oszukana, wciągnięta w sieć intryg, których nie rozumie, w samym centrum wydarzeń, wśród ludzi, którym nie ufa. Nikomu już nie ufa. "Każdy może zdradzić każdego". Mare, popełniając błąd za błędem, zostawia za sobą kolejne ofiary i krzywdzi osoby, które powinny być jej najbliższe, przy czym towarzyszy jej coraz mniejsze poczucie winy. Zabójczyni. Tylko w imię czego walczy? Co chce osiągnąć? Kto jest z nią - a kto przeciwko niej? 

Czas rozdać trochę KSIĄŻEK! Noworoczna rozdawajka

Z okazji nowego roku przybywam dziś do Was z jedenastoma książeczkami z mojej biblioteczki. Aby dostać dwie z nich (przez siebie wybrane) należy jedynie się zgłosić! A oto i one, gwiazdy dzisiejszego wieczoru - pozycje, które już niedługo mogą znaleźć się w Waszych rękach... 

Klasyka literatury angielskiej czytana w oryginale: "Doktor Jekyll i pan Hyde"

Czy znacie to uczucie wszechogarniającej Was irytacji, kiedy próbujecie rozpracować jakiś tekst napisany w języku angielskim i co chwilę musicie sięgać do słownika, aby zobaczyć, co znaczy to, to, to i to słówko? Czy po kilku zdaniach takiego "czytania" dopada Was rezygnacja i poczucie beznadziei? Czy tracicie wtedy ochotę na jakąkolwiek dalszą naukę języka obcego, stwierdzając, że w sumie ojczysta mowa w zupełności Wam wystarcza? Jeśli tak, to bez obaw - nie jesteście sami. I być może istnieje rozwiązanie Waszych (naszych) problemów...

Najzacniejsze i najbardziej rozczarowujące książki roku 2016 - ochy, achy i smutne westchnięcia...

Zgodnie z moją zapowiedzią, dziś przyszedł czas sądu. Które z tych 48 (echh...) przeczytanych książek zasłużyły na pochwałę, a które na naganę? Z wielką radością i weselem muszę przyznać, że tych pierwszych były zdecydowanie więcej, niż tych drugich i choć ilość skończonych przeze mnie powieści w roku 2016 nie jest zachwycająca, znalazło się wśród nich kilka prawdziwych perełek. Zaczynajmy! (Klikając w  tytuły przeniesiecie się do moich recenzji poszczególnych książek - choć nie wszystkich)